acaba hangisi daha iyiydi,
Kimsede, Türkiye Almanların veya Müttefiklerin yanında savaşa sürüklendiği takdirde, başlarına gelebilecek felaketin büyüklüğünü ölçebilecek bilinç yoktu. İnönü'nün, Dışişleri mensuplarıyla el ele, nasıl ince, keskin bir bıçağın sırtında yürümeye çalıştığını nereden bilsinlerdi. Halkı paniğe sevk etmemek, zaten sıkıntıdan bunalmış milleti büsbütün zıvanadan çıkartmamak için elinden geleni yapıyordu hükümet. Ama acaba hangisi daha iyiydi, gerçekleri olduğu gibi açıklamak ve olacakları göğüslemek mi, yoksa yav rularını üzmemek için korumacı bir tavırla onlardan kötü haberleri saklayan baba rolünü üstlenmek mi?
Sayfa 27 - Everest MidiKitabı okudu
Gergin, kaygılı, depresyona giren öğrencilerin özellikleri araştırıldığında ortaya şöyle bir tablo çıkıyor: Bu sorunu en çok yaşayanlar korumacı ve mükemmeliyetçi anne-babalar tarafından yetiştirilen çocuklar.
Bu çocuklar belirsizliğe tahammül edemiyorlar, farklılıkları yönetemiyorlar, hep mükemmeliyetçi oldukları için hiçbir şeyi beğenemiyorlar, biraz zorlukla karşılaşınca hemen pes ediyorlar, kendi önceliklerine göre karar veremiyorlar, biraz sabredip zorluk çekerek ulaşabilecekleri hedeflere o sabrı gösteremedikleri için ulaşamıyorlar. Ve özgüvenlerini kaybederek depresyona giriyorlar.
Sayfa 62Kitabı okudu
Bir peri prensesi gibi çok güzel ve ruhaniydi ben ise aşırı korumacı bir canavar gibi onun üzerinde süzülüp duruyordum.
Ne var ki çağdaş Amerikan kültürünün anlık durum gö rüntüsünü alacak olursak, gelinen noktanın ironik yansı malarını görebiliriz: Amerikan toplumunu istila etmiş kişi sel gelişim kültüründe Smiles'm kendini geliştirme ethosu ve Freudcu kavramların telkinleri neredeyse ayırt edilmesi imkânsız şekilde iç içe geçmişli. Dahası özellikle kişisel ge lişim ethosu ve psikoloji arasındaki böylesi bir ittifak nede niyle -benliğin zarar gördüğü bir anlatı biçimindeki- ruhsal acı, hem işçi sınıfında hem de varlıklı insanlarda ortak ola rak bulunan bir kimlik özelliği haline gelmişti. İhmal edil miş bir çocukluk, aşırı korumacı ebeveynler, gizli bir ken dine saygı eksikliği, çalışma mecburiyeti, cinsellik, yemek, öfke, fobiler ve kaygı “demokratik” illetlerdir çünkü açıkça belirlenmiş sınıf üyelikleri yoktur. Ruhsal acının demokra tikleşmesi sürecinde şifa bulma ilginç bir şekilde son derece karlı bir sektöre ve gelişen bir endüstriye dönüştü.
