Açelya 1.
( Derin daktilonun başında yazmaktadır. Açelya’nın sesi fonda duyulur, Derin kahvesini içer. )
AÇELYA – Ne yazıyorsun aşkım?.
DERİN – Seni…
AÇELYA – Ama ben buradayım, arkanda…
DERİN – Evet biliyorum, hissediyorum.
AÇELYA – Yazma, dön bana…
( Derin arkasına döner, göremeyince daktilonun başına döner… )
DERİN – Bak yoksun işte, susuyorsun,
Genç dergi 42.sayı/Gençken yapılacak tek şey:Edepli ol!
Küçükler bunu yapmazlarsa hep küçük kalacaklarını bilirlerdi, çünkü edepli olmak “bizim zamanlarda” yaşayan, hayatları ile “efendi” ve “hanımefendi” kelimelerine hakkını veren güzel insanların önemsediği bir şeydi. Çünkü bu insanlar kendilerinden önce, diğer insanları düşünen, fedakâr, diğerkam ve hasbi insanlardı. Onlar için kendi dışındakilerle
(COK UZUN VE KİTAPTA HERBİR SÖZÜN DÜŞÜNÜLESİ EN NAİF BÖLÜMÜ)
“ Momo, şimdi o büyük salonun içindeydi. Burası en büyük kiliseden daha görkemli, en büyük istasyonların salonlarından bile daha genişti. Güçlü sütunların üzerinde yükselen tavan neredeyse görünmüyordu. Etrafta hiç pencere yoktu. Kocaman salonu aydınlatan altın renkli ışık çevrede
Bu Benim Oyunum 6. Bölüm
- Fon müziği için youtube.com/watch?v=S71_vIM... ( Massive Attack - Man Next Doorl ) -
ZEKİ – Gördünüz mü Yazar Bey sizin yüzünüzden adamı öldürdük. Herkes sakinleşebilir mi? Yoksa mezarlığa çevireyim mi burayı? Bakın beni zorladığınız her an biri ölebilir. Açık ve netim işte sabrımı zorlamayın. Hem fena mı oldu? Bir cenabet daha
Alıntıdır...
(i.hizliresim.com/d72BnV.jpg) Anlamlı bulduğum için ayniyle paylaşıyorum, sadece imla hatalarını düzenleyerek...
Burası Beyoğlu'nda daire ve dükkan fiyatlarının çok yüksek olduğu bir cadde, üç çocuğun ve beş altı aylık bir köpeği uyurken gördüğümüz bu fotoğraf bu caddedeki boş bir binanın kapısının önü. Belki bürokratik, belki miras
..."Kötü şeyler düşünmek istemiyordu. Ne zaman kötü şeyler düşünse kötü şeyler oluyordu. Acaba kötü şeyleri yaratan kendi düşünceleri miydi? Yoksa kötü şeyler vardı da kendisi mi yeni fark ediyordu. Nasıl olursa olsun bildiği tek şey vardı, o da kötülüklerden hoşlanmadığıydı. Değil mi ki insanlık, Hay deryasından doğup Hü ırmağına doğrü akıp gidiyordu.Bu serüvende, sevmek de sevilmek de onun hem hakkı hem de göreviydi. Bu dünya bazılarının zannettiği gibi insan atasının kovulduğu bir cehennem değildi. Burası bir sınav yeriydi ve insanoğlu olgunlaşmak için buraya gönderilmişti. Onun yaşama hakkına saldırmak kimsenin hakkı değildi. Ne var ki nefsinin ağır baskılarından bunalan insanlık, dünyayı bir sınav yeri olmaktan çıkarıp cinnet odasına çevirmişti. İşte insanın bu haksızlığa karşı çıkma hakkı vardı. Ne yazık ki bu bilinci içselleştirip inanan insan sayısı azdı..."
Sayfa 160 - Panama YayıncılıkKitabı okudu
En Sevdiğim**
‘elim ayağım
epeydir kimin kime ne anlattığını bilmiyorum
adında hem ekmek hem gül geçen kimseyi görmedim
tanımıyorum
ben biraz yavaş
günde beş defa hiçbir şey yapmayan biri
ben biraz en üzgün baharatlara fena meyilli
mümkünse haşhaş
'elim ayağım
epeydir kimin kime ne anlattığını bilmiyorum
adında hem ekmek hem gül geçen kimseyi görmedim
tanımıyorum
ben biraz yavaş
günde beş defa hiçbir şey yapmayan biri
ben biraz en üzgün baharatlara fena meyilli
mümkünse haşhaş