İzin verin çirkin, insafsız, kendini kontrol edemeyen bir ruhu düşünelim. Bu ruh birçok arzularla ve en ciddi kaygılarla doludur. Korkaklığın dışında korku dolu, ruhun acımasızlığı dışında kıskanç[...] Bu ruh vücudun tutkularını yaşar ve sadece çirkinliği zevkli bulur. Bu ruhun çirkinliğinin ona zarar veren, onu mundar eden ve karmakarışık güçlüklere dönüşen bir hastalık gibi dışarıdan birçok şeyle karşılaştığını söyleyemez miyiz?[...] Ruh kötülüğün ve pisliğin gölgesinde, ölüm tohumları ile kirlenmiş yaşam sürdürür. Artık bir ruhun görmesi gereken şeyi göremez. Artık kendi varlığında kalamaz çünkü devamlı olarak geceden daha karanlık, aşağılık olan dışarıdaki şeylere doğru çekilir. Duyarlı şeylerin çekimi ile her yönde mundar ve alt üst olmuş bir halde ruh vücudun birçok özelliğiyle karışmıştır. Ruh kendinden farklı, onun tarafından kirlenmiş ve doğasının ondan çok aşağıda olan bir şeyle kirletilmiş olan maddenin şeklini kabul etmiştir.[...]
Sayfa 25 - Plotinos-Enneadlar(MÖ lll. yüzyıl)(ahlaki çirkinlik üzerine)
Sonunda, dünya-tarihinin ta kendisi olan, yaratıcı usun bu zengin ürünlerini de kavramanın vakti gelecektir. Bilgimiz, sonsuz bilgeliğin kendisine erek olarak koyduğu şeyin, doğa alanında olduğu gibi, gerçekliğini ve etkinliğini dünyada kazanan tinin alanında da ortaya çıkmış olduğu konusunda bir görüş kazanmaya yönelmiştir. Buna yöneldiği ölçüde de, incelememiz bir theodice'dir, yani Leibniz'in kendi tarzına uygun olarak metafizik açısından henüz soyut, belirsiz kategorilerle yaptığı, tanrı'nın yollarını bir haklı çıkarma denemesidir: buna göre, genel olarak dünyadaki kötülüğün, ahlaksızlığın kavranması, düşünen tinin de varlığın olumsuz yanıyla bağdaşması gerekmekledir; somut kötülüğün tüm yığınının gözlerimizin önünde yattığı alan da, dünya-tarihidir. (Gerçekten de, uzlaştırmacı bilgi için hiç bir yerde dünya-tarihi'nde olduğundan daha fazla bir uyarı ve çağrı yoktur, bizim de bir süre üzerinde durmak istediğimiz nokta budur.) s.54
Kandırmaca Sürüyor
Ey, din tarafından yönlendirilen kötülüğün zirvesinde dolaşan insanlar! Din, Marx'ın dediğinin aksine her zaman halkın afyonu değildir, ama sık sık böyle olur ve onun gerçek doğası gizlenip, yanlış sunularak bu amaçla kullanıldığında, bu işi yapan alimler ve aydınlar, 'uyuşturucu kaçakçıları' karakterine bürünürler.
Sayfa 65 - Düşün Yayıncılık
Kötülüğün Sıradanlığı
Sıradan hale gelen, düşünmekten kaçınmaydı, yani hukukun, siyasetin ve otoritenin bize dayattığı eylemlere karşı yeterince eleştirel bir mesafe almayı başaramamaktı.
Sayfa 30 - DipnotKitabı okudu
Tarih hiçbir zaman kişisel değildir ve daima insancıldır, insanlığın durumu ve tarihçinin kendisi açısından elzem sorular sorar.
Sayfa 47Kitabı okudu
