Akış
Ara
Keşfet
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
Kitap Türleri
Dergiler
Çevirmenler
İncelemeler
Alıntılar
İletiler
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.38.14
Kitap gerçekten önemli tavsiyelerden oluşuyor. Keyifle bu tavsiyeleri okuyabilirsiniz, hatta muhtemelen birkaç tavsiyeyi ya aklınıza ya da bir kağıda not alıp ileride yapmayı planlayabilirsiniz.
Ancak kitabın sonralarına yaklaştığımda şunu bariz hissettim; Hocanın tavsiye ettiği hayat herkesin kolay yaşayabileceği bir hayat değil. Ortalama ekonomiye sahip ailelerin çocukları bu hayatları yaşama ihtimalleri yok gibi. Zira öğrencilik yıllarında üç beş kuruş harçlık ile bahsettikleri olmaz.
Öte yandan iş güç ilerledikçe bu durumlara para ayırmanın başka sıkıntılar nedeniyle engelleniyor. Örneğin Hocanın tek çocuğu 45 yaşındayken doğmuş, bu bile böyle bir hayat yaşamak için uygun şartların sağlanılabildiği bir durum. Oysa benim gibi 30 yaşına gelmeden 2 çocuk sahibi olan insanlar için hocanın yaptıklarını yapmak imkansız gibi...
Kitap okuma konusunda Hoca'ya katılıyorum. Ancak onun gibi sosyal bilimcilerin çok kitap okumalarını çok da önemli bir iş olarak görmüyorum. Sosyal bilimciler meslekleri gereği zaten okudukları bayağı bir yekün tutar. Oysa Fen Bilimleri üzerine çalışan ben gibi binlerce insan, sosyal bilimcilerin meslek icabı okuduklarını hobi olarak okuyoruz. Birçok tarihçi edebiyatçı sosyolog vs. kitabını okuduğumuzda asıl mesleki okumalarımızdan vakit ayırıyoruz. Örneğin ben akademik çalışmalar nedeniyle İnşaat mühendisliğine ait senede en az 50-100 makaleyi okurken kalan zamanda anca diğer tarz okumaları yapıyorum. Oysa Hoca gibi olanlar her türlü araştırma okumaları bile kütüphede sayı olarak yeküne ekleniyor.
vs. vs. aslında güzel tavsiyeler. Ama uyamıyorum diye üzülmeyin.
Selâmünaleykum.
Kitap 'Kudüs okumaları yapmak istiyorum' deyince bana kitaplığındaki tüm Kudüs'le ilgili kitaplarını emanet veren kardeşimin..
Belkide hayatımda şimdiye kadar okuduğum ama hakkında inceleme yapamayacağım tek kitap olabilir..
Kitap emanet olduğu için ilerleyen zamanlarda bakarım diye beğendiğim iki incelemeyi kendi duvarıma da ekledim.(birisi kitabı ayrıntılı anlatıyor, diğeri benim gibi kafasında soru işaretleri olan birinin yaptığı inceleme)
Kitap hakkındaki şahsi düşüncelerim ise; okurken hayretler içersinde kalıp kimi sayfada üzülüp,kimi sayfada sakın yapma, kimi sayfada vayy zekaya,azme, hırsa baak dedim, sonunda ise;
"âhhh böyle bir zeka düşmana karşı daha farklı bir şekilde kullanılsa çok daha iyi olmaz mıydı?" diyerek kitabı bitirdim
Elimde emanet 2.si de var,
merakla onuda okuyacağım bakalım...
İskender Pala’nın çok farklı bir tarzıyla karşılaştım. Polisiye, gerilim, ajanlar, CIA, Mossad... Sanırım bu tarz bana çok hitap etmiyor. Bir yere kadar çok heyecanlıydı sonra dikkatimi toparlayamadım. Bu tarzı sevenler için gayet başarılı ama bana biraz uzun geldi. Yahudi, Hristiyan ve Müslüman, Tevrat, İncil, Kur’an, Kudüs, Mezapotamya, Ortadoğu, Şanlıurfa, örgütler, savaş, terör, İbrahim, Yakup, İsmail, Hacer ve daha fazlası kitapta yer alıyordu. Merak edenlere okumalarını tavsiye ederim.
“Temiz kalplilik, doğruluk, sabır, dilini korumak, hoşgörü, merhamet, pak zihin ve haddi aşmamak. Babillilerin hüküm sürdüğü yurtlarda yaşamış olan Hz. İbrahim’in inanç esaslarıydı bunlar; Hanif anlayış... Bugünkü insanlığın da ihtiyaç duyduğu erdemler silsilesi.” (s.36)
“Allah’ı kalbimizde taşıdığımızı söylüyorsak, kalbimizi taşıdığımız her yere O’nu da taşımalı değil miyiz? Nihayetinde O bizim kötülüğümüzü istemiyor; hatta ‘Kötülük içinde olmayın!’ diyor. O hâlde yalnız kalınca hatırladığımız ve itaat ettiğimiz bir tanrıyı, mesai yaparken unutmalı mıyız?” (s.217)
Piç romanı da diğerlerinde olduğu gibi sorumsuz dört gencin hayatını nasıl harcadıklarını anlatıyor. Aslında anlatılan daha çok ne yapmadıkları… Üstelik ellerinde imkanları varken, aileleri tarafından sevilirken, okumaları için destek verilirken, istedikleri her şeye sahiplerken onlar hiç bir şeye sahip olmayı tercih ediyorlar…
Yaşamlarını sadece o anı geçirmek üzerine kumuş olan bu dört arkadaş, kaybolmuş ruhları ile sadece nefes almak ve içmek için enerji harcıyorlar..Onlara yardımcı olan insanları sonuna kadar kullanıp hayatlarına devam ediyorlar, tabii yaşadıkları bu şeye hayat denebilirse…
Kudüs okumaları yapmayı düşünen biri için, giriş niteliğinde bir eser. Kitap daha detaylı okuma yapmayı düşünenler için yol gösterici açılımlar da sağlıyor..
Anneler ve Kudüs isimli şiir kitabıyla tanıştım yazarla. “Bağlanma” okuduğum ikinci kitabı ve daha çok sevdim. Sanırım devamı gelecek Pakdil okumalarımın. Noktalama işaretlerindeki değişik kullanımlar anlamamı biraz zorlaştırsa da anlam zenginliğinden hiçbir şey kaybetmemiş cümleler. Üzerinde çok inceleme yapıldığı için sözü şöyle özetleyeyim: Okunası, okunmalı...
