Acımak, Reşat Nuri Güntekin'in 1928 yılında basılan kısa soluklu bir romanı. Romanın baş kahramanı olan Zehra öğretmen kasabada sevilmiştir. Zira kitaptaki zihniyet yazıldığı dönemin sosyal yapısı ve kişilik özellikleri çerçevesinde oluşmuştur ve çevrede Zehra öğretmen gibi okumuş, kültürlü insanlar sayılır ve sevilirmiş. Zehra öğretmenin tüm kişilik özellikleri beğenilmesine rağmen küçük yaşta gördüğü kötü muamelelerden dolayı onda tek eksik bir şey vardır: Acımak duygusu. Acımak romanı Zehra öğretmenin acımayı nasıl öğrendiğini anlatıyor bize. Babasını sevmediği halde, babasının vefatından sonra babasının günlüğünü okuyup onun geçmişte neler yaşadığını öğrenerek yaptığı yanlışı anlıyor, ölü bedeninin yanına gidip alnına bir öpücük bırakıyor. Burada da acıma duygusunu nasıl kazandığını ve nasıl bir anda değiştiğini görüyoruz. Romanda Zehra öğretmen acıma duygusu hiç gelişmemiş bir karakter iken babası ise tam tersi acıma duygusu çok gelişmiş bir karakteri anlatmaktadır ve yazarın, acıma duygusunu acıma duygusu gelişmiş ve gelişmemiş iki insan üzerinde karşılaştırdığını görüyoruz. Acımak romanından çıkarılacak birden fazla fikir olmasına rağmen kitapta anlatılan asıl ana fikir; her insanda her duygudan bir parça olması gerekir ve bununla birlikte insan kişiler hakkında araştırıp sormadan, hükümlere varıp onları yargılayıp, mahkum etmemelidir.
