"Aşk, bir bedende iki kişi."
“Ey aşk...! bir mucize gerçekleştir şimdi
Şapkandan bir kumru havalansın
Bana öyle büyük ki bu kalp,
Gelsin yüreğime yuvalansın”
Kitabı okurken sımsıcak bir yürek buldum. Yaşam kavgasının molalarında, sıcacık bir poğaça, buğusu üstünde demli bir çay, sevgi ve vefayla beslenmiş hoş bir muhabbet, zifiri
dinleyeni kalmayan her hikaye bitmiş midir
son cümlesinde ölür mü kitaplar
baştan söylenmek istenmez mi şarkılar
orkestra sustuğunda
cennete mi cehenneme mi gider notalar
kuşlar ölünce gökyüzüne mi gömülür
kendini taşlayamayan insan , şeytanı mı taşlar
sevginin ve hislerin açık arttırması olur mu
hep en az verende mi kalır kalbin
biz yola koyulsak
yetişir mi peşimizden güzel günler
biz rüzgar ekmedik , bu Fırtınalar ithal
sence
saklanırsak mı geçer
yoksa sarılırsak mı ..
"Hani bazen nefes darlığı çekersiniz de derin derin nefes alırsınız ama geçmez. Az önce başımı açık pencereden çıkarıp ormandan gelen serin ve temiz havayı ciğerlerime iyice çektim ama o his geçmedi."
Yukarıdaki cümleleri gece kitap biter bitmez yazmıştım. İkinci Dünya Savaşının başında zarar görmemesi için ailesi tarafından köylere
. . .
ŞİİR-MİİR
K/aralamalar
(Not: Mükerrer kayıtlar, sâir hata ve düzenlemeler bir ara yapılacaktır inşallah, diyelim... Bu hususta okurlardan özür dileriz...)