Nurdan
@lapisllazulli
Kitaplar, zamanın büyük denizinde dikilmiş deniz fenerleridir.
Heryo
Kitap bir limandı benim için. Kitaplarda yaşadım. Ve kitaplardaki insanları sokaktakilerden daha çok sevdim.
Cemil Meriç
Bibliosmia
Türk Dili ve Edebiyatı Öğretmeni
251 okur puanı
Ekim 2021 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitaplar
Okuma Hedefleri
Ben uzun yolları hiç sevmem
Doğacak bir çocuk gibi beklemeli anılar
Ansızın doğmalı, ansızın ölmeli saniyelerde.)
Sayfa 27Kitabı okudu
Hayatının bütün izleri sanki ona sarılmış şöyle diyordu: "Hayır, bizi bırakıp gitmeyeceksin, başka birisi olmayacaksın, nasılsan öyle kalacaksın: Kuşkularınla, kendinden sonsuz hoşnutsuzluğunla, sonuçsuz kalan kendini düzeltme denemelerinle, yaşadığın düşlerle ve senin için olanaksız, sana nasip olmayacak sonsuz bir mutluluk beklentisiyle. "
Sayfa 124
Garip değilim, ama kötüyüm. Böyle olurum bazen. Canım hep ağlamak ister.
Sayfa 129
Okur Takip Önerileri
Bütün mutlu aileler birbirine benzer, her mutsuz ailenin mutsuzluğu kendine göredir.
Sayfa 3
Çünkü bazı insanlarda, bütün kişisel şeyler, içinde mayalanıp zehirlemeden önce onlardan vazgeçme yeteneği vardır - onları bir insani varlığa ya da bir düşünceye atarlar. Zorunludurlar buna.
Sayfa 34
Her gün bir öteki güne benzerdi, çünkü o kadar yalnızdılar ki, hiçbir şey rahatsız etmezdi onları.
Sayfa 6
Fikirlerimiz, onları taşıyacak kudrette olduğumuz nispette bizimdirler.
Hâlbuki kitaplar, sevginin birleştirici bir şey olduğunu yazıyorlardı.
Onun talihi unutulmak, fark edilmemekti.
Bu sükûneti, bu kendi kendisiyle baş başa kalmayı temin için her gün biraz daha yalnızlığına gömülüyordu.
Uykusuzluk bir hülya kurabilen insanlar içindi.
Sayfa 59Kitabı okuyor
Okunmuş kitap bir servetti.
Sayfa 30Kitabı okuyor
Bütün ömrünce, yerinden kımıldanmadan "Kaçmak, gitmek! " diye çırpınanlardandı.
Sayfa 18Kitabı okuyor
İlgi ve etkilerinin karşılığı olarak beni kendilerine benzetmek istiyorlardı.
Tüylerimi ürperten şu his
Bazen de onun yaşamımın her bunalımında ortaya çıkıp bana bir zamanlar ne olduğumu ve başımdan neler geçtiğini hatırlatan ve kendisinin benimkine benzeyen ama benimkinden farklı bunalımını burnumun dibinde sürdürüp gideceği duygusuna kapılıyordum.
Sayfa 228Kitabı okudu