“işte orada! işte orada!” diye bağırdı halk. “çıkıyor! hele şükür!” bana yakın
olanlar ellerini çırpıyorlardı. bir kral ne kadar sevilirse sevilsin, böyle bir şenlikle
karşılanmazdı.
etimizi kesince bizim de kanımız akmaz mı?
gıdıklanınca gülmez miyiz? zehirlenirsek ölmez miyiz? peki ya bize haksızlık ederseniz öcümüzü almaz mıyız?
her şeyde size benzediğimize göre, bunda da benzeyeceğiz tabii.