Ama ille tanık gerekiyordu. Öyle dedi polis. Tanık olmadan olmaz dedi. Doğruydu ya. Tanık olmadan olmaz, tanık olmadan kimse ne yaşar ne ölebilir, ne sarhoş olabilir, ne âşık olabilir, ne yankesici olabilir. Bakındım. Sokak lâmbasını gördüm, gösterdim, bulutu gördüm gösterdim. Hem başka kimseciklere inanamazdım. Zaten kimse de yoktu. O sokak lâmbasının dedikleri bir bir hatırımda. Işığı da. Gidip bir gün hatırını soracağım.
Sayfa 67Kitabı okudu
Biz şarkımızı birisine söylemezsek dünyada sevgi olmaz.Kendimizi taşıyamayız.Arzumuz ruhumuza azap verir.Güzellik cezaya döner.Bize yaşama sevinci bağışlayacak bir 'gönül yaramız' olmaz.Otları da yıldızları da ancak ölünce görürüz.Taşların bile aşkla soluk aldığını duyamayız.Birisi bizi sevmezse, bizim insanlara söyleyecek sözümüz kalmaz.
Sayfa 62Kitabı okudu
Gel gör ki acizlik elveriyor, birden tenhalık basıyor. İçimizin mikropları içimize bir aykırı çöp uzanmayagörsün, hep birden o çılgın danslarına başlıyorlar. Şerha şerha yararak kalbimizi, yeniden ve bir daha ebedi uykusuna, sevgili gafletine terk ediyorlar. Hakikata yeniden ve bir ilâhî vesile, bir lütuf ile tutununcaya kadar.
Sayfa 59Kitabı okudu
