Akış
Ara
Keşfet
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
Kitap Türleri
Dergiler
Çevirmenler
İncelemeler
Alıntılar
İletiler
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.38.12
Aşağılık kompleksi olan ana karakterlerle büyük bir sorunum yok ama kendisinde bu kompleksin olma ihtimalini bile düşünmeyen karakterlerle sorunum var. Güçlü kadın karakter yazmak isterken onlara erkeksi özellikler yüklemeyi lütfen bırakalım. Bir başka kadını aşağılarken zevk alan bir kadın karakteri okurken nasıl beğenebilirim ki? Kai'nin kitabı olduğunu düşünerek başladığım bu kitapta iki şey okudum. Damon'ın geçmişi ve Nikova Banks'ın Kai ve kendini istismar eden ailesi arasında seçim yaparken sürekli ailesini seçmesini. Karakter gelişimi denilen şeye de asla ulaşamadı. Michael "bir dahaki sefere onun karakterine iftira atmak istediğinde aynaya bak. göreceğin tek şey, kendi nefretin ve kıskançlığın olacak." dediğinde o kadar haklıydı ki Nikova'nın Erika Fane'i kıskanmasından daha kötü olan tek şey ise kendisini ondan üstün görmesiydi. Ben Erika değilim beni korkutmak kolay değil derken Kai'yi maskesiyle görünce hemen korkuyoruma bağladı. Bu kitapta iyi bulduğum şey giriş bölümünde Erika ve Kai sahnesi ve ardından gelen Michael'in bunu öğrenip üstü kapalı Kai'yi tehdit etmesiydi, sadece üçünüzü okusaydım keşke.
Lütfen lütfen lütfen okuyun. 80 sayfalık kitabın 80 sayfası da haklı mı olur? Evet haklı olabiliyormuş. Ben e kitap olarak okudum ama düşünüyorum basılı alıp tüm sayfaların altını mı çizsem diye.
Sevgili arkadaşlar;
Eğer okuma fırsatınız yoksa ben size hatırlatayım.
Mutlu olmak kadar mutsuz olmak da vardır. Siz de benim gibi sürekli kendinize ‘Mutlu muyum?’ diye soruyorsanız bırakın. Bu bizi strese sokmaktan başka bi şey yapmaz. Mutsuzsak mutsuzuz. Mutlu da olacağız. Ve şunu unutmayalım hayat tesadüflerle dolu. Buna inanınca hayatın daha çekilebilir olacağını düşünüyorum.
Bana kalırsa bu kitaptan bir Netflix filmi çıkar. Pek beğendim ve çok hüzünlendim. İçinde geçen şarkılar şahane, şarkıların metne ve hikayeye yedirilme tarzını da çok beğendim. İflah olmaz romantikleri bu kitaba alalım lütfen… Sonra da Kadıköy Baylan’da bir kahve içmeye…
Murathan Mungan'ı ben henüz ortaokul sonlarındayken dayımın kitaplığından ödünç alıp okuduğum Yüksek Topuklar ile tanıdım, şarkı-şiirleriyle daha da sevdim.
Üniversitede yurt odasında başımı masaya koyup, gözlerimi kapatarak dinlediğim Çember şiirinin sözlerinin ne anlama geldiğini ben Paranın Cinleri ile anladım. Bu kitabı bu kadar geciktirdiğim için pişman, es geçmediğim için mutluyum. Mungan'la bazı kişilik özelliklerimizin, baba konulu yaşanmışlıklarımızın -ya da yaşanamamışlıklarımızın- ve manidar tesadüflerle karşı karşıya kalışlarımızın kesişme noktaları olduğunu gördüm.
Bundan sonrası artık "Mardin'e bir bilet lütfen."
Birbirimiz için mükemmeldik, ta ki tanışana kadar
“Elli yedi cevapsız arama
Göndermediğim elli yedi mektup,
Elli yedi dikişle yeniden nefes alır,
sonra da lanet olası bir role bürünürüm.
Sana ihtiyaç duymadığım elli yedi gün
Senden vazgeçtiğim elli yedi an
Senden uzaklaştığım elli yedi adım,
Çim bir yastığın üzerinde
yolculuğumun konaklama yeri
geceden geceye değişiyor.
Köyümün hayalleri
kaldı.
---
Bu köye vardığımızda
şeftali çiçekleri
açmış.
Kırmızı yapraklar
nehre yansıyor.
--- Bu dünyanın kalıcı olmadığını görün ve anlayın..
Ne geç ne de erken çiçekler kalmayacak. --- Geçmiş vefat etti. Gelecek gelmedi. Mevcut kalmıyor. Hiçbir şey güvenilir değildir; her şey değişmeli. Harflere ve isimlere boşuna tutunup, kendinizi onlara inanmaya zorluyorsunuz. Yeni bilginin peşinde koşmayı bırakın. Eski görüşleri geride bırakın. Esas olanı inceleyin ve sonra onun içini görün. Görülecek hiçbir şey kalmadığında, hatalı görüşlerinizi anlayacaksınız. --- Bir sonbahar tarlasında yüzlerce ot çiçek açtı. Diz çökmüş bir erkek geyik ağlıyor. --- Evden çıkmanın yansıması Dalga sesini duymamak için dağa geldim . Artık başka bir şekilde yalnızız; çam ormanında esen rüzgar. --- Karşında oturuyorum ama sen tek kelime etmiyorsun. Kelimeler olmasa da duygular çoktur. Kitaplar ve kutuları yatağın yanına dağılmış durumda. Bambu perdenin dışındaki erik çiçeklerinin üzerinde yağmur damlaları. --- Başından beri dünyanın geçici olduğunu bilsem de, kollarımın kuru olduğu bir an bile geçmiyor . --- Dağın gölgesinde kayaların arasından yosunların içindeki su damlıyor. Bir netlik parıltısı hissediyorum . --- "Yazın ortasında Ryokan şunu duyurdu: "Beş Kaşık Kulübesinde Budist kanonunun tamamını yayınlayacağım. Lütfen gelin ve görün." Köylüler kulübeye gittiler ama hiçbir dini kitap yoktu; yalnızca Ryokan davul gibi karnının üzerinde "Tüm kanon" yazıyordu. Köylüler şaşkına döndü."
