Çocukluğumuzda illa bir harikalar diyarının düşlerin aşağı düşmüşüzdür..
Çocukluğumun izleri ile okumaya başladım ancak,ne o çocuk kalmış bende,
ne de ben koşuvermişim beyaz tavşanın peşinde..
Keşke hep çocuk kalsak ve bu diyarda hayvanlarla konuşup,yeraltının gizimle dünyasın da oyun oynasak..
Keyifli bir kitap, keyifli okumalar..
“Lütfen bana hangi yolu izlemem gerektiğini söyler misiniz.?
-Bu, nereye varmak istediğine göre değişir
Aslında nereye gittiğim pek umrumda değil...
- O zaman hangi yolu izlersen izle, fark etmez
.. Bir yere varayım yeter
-Ah, bundan kuşkun olmasın, kesinlikle bir yere varırsın, tabii eğer yeteri kadar yürürsen..”
“Mart Tavşanı Alice'e dönerek,
-Biraz daha çay almaz mıydın?" dedi ısrarla.
‘Henüz bir şey almadım ki,’dedi Alice gücenmiş bir ses tonuyla, "bu yüzden fazladan almam olanaksız."
"Daha az alamayacağını mı söylemek istiyorsun?" diye sordu Şapkacı; "Daha fazla almak, hiç almamaktan çok daha kolaydır."
"Size fikrinizi soran olmadı," dedi Alice.
"Şimdi kim kişisel düşüncelerini öne sürdü ki?" diye sordu Şapkacı, zafer kazanmış gibi..
