Uzun zaman önce bizi karıncalara benzetmişti; Gümüş güneşinde yanan kızıl karıncalar. Özel olmadığımız için varoluş savaşımızı kaybettiğimizi, diğerlerinin muhteşemliğinin bizi yok ettiğini söylemişti..
"Herhalde doğmadan önce çok kötülük ettik, ya da öldükten sonra çok büyük bir mutluluk tadacağız ki, Tanrı bu yaşamın kefaretinin tüm işkencelerle, tüm acılarla ödenmesine izin verebiliyor.."
Böylece düşünemeyeceğim noktaya kadar, her kötü hatıra silinene ve sadece kaslarımdaki yanmayı hissedene kadar koştum. Kendime bile yanaklarımdaki yaşların yağmurdan kaynaklandığını söylüyordum.