Svetlana Aleksiyeviç (2015 Nobel Konusmasi)
Nigâr Hacızade
Belaruslu gazeteci-yazar Svetlana Aleksiyeviç, savaşı, şahidin anlatma yükümlülüğünü, edebiyatını, ömrü boyunca yanı başında olan sesleri anlatıyor.
Kaybedilmiş Bir Savaş Üzerine: Svetlana Aleksiyeviç’in Nobel Edebiyat Ödülü
Nobel Edebiyat Ödülü’nün bu yılki sahibi Belaruslu yazar Svetlana Aleksiyeviç, 7 Aralık’ta ödül
Yüzünü düşlerime bulaştırıyorum, yalanlarıma, beni rahatlatan her şeye karıştırıyorum, ellerimi boya kaplarına daldırıyorum gözlerinin izinde.
Sayfa 22 - PK Yayınları. 1. Baskı. Nisan 2018. Çeviren: Barış Tut
Bugün benim doğu günüm. Beş yaşındayım. Krema kaplı büyük bir pasta duruyor masanın üstünde.
Bir kişi eksik: dayım. Adı Saman. doğum günümde bana hep bir çiçek hediye eder, tek bir çiçek, adı ''Gole Maryam''. Bu bizim adetimiz haline geldi: her doğum günü kutlamasında bir Gole Maryam. Kokusuna bayılıyorum.
Bu kez, dayım yok. Gelmeyecek. Beşinci yaşımın kutlaması için Gole Maryam olmayacak..
Kızın oyuncağı yoktu artık
Rivayete göre alfabenin harfleriyle değişmişti onları
Annenin gülümsemesi yoktu artık
Rivayete göre bir tutam anıyla değişmişti gülüşünü
Babanın gençliği yoktu artık
Rivayete göre birkaç bozuk parayla değişmişti gençliğini
Ve üçü de yavaş yavaş yabancılaşıyordu
Sayfa 80 - Profil KitapKitabı okudu
Bu ülke en parlak evlatlarına kıyıyor.
Sayfa 39 - Profil KitapKitabı okudu
Onda aydınlanmışların bakışı var. Abbas akan bir yıldız: Uzun bir yaşamı olmayacak, çünkü günün birinde vereceği tüm sevgiyi kalbi artık içinde tutamayacak. Bir gün patlayacak kalbi, umarım dünya onun da sevgisiyle sulanacak.
Sayfa 32 - Profil Kitap
Ben ağaç değilim, köklerim yok benim.
Kitap tavsiyesi
Mor Amber
Marx ve Oyuncak Bebek
Tavan Arasındaki Buda
Gavur Mahallesi
Hoş Nağme
Iza nin Şarkısı
Hamamname
Nickel çocukları
Mevsim Yas
Kustimur Kahvehanesi
Korku Kültürü
Parçalanma
Şeytanın Saati
Gunler Aylar Yıllar
Islam ve Bilim
Beş Paralık Roman
Yabancı (albert camus)
Düşüş (Albert camus)
Modern Dünyanın Sorunları Karşısında Antropoloji
Ve Tek Tanrılı Dinler Karşısında Kadin
Senin yaraların benimkileri sardı.
Sayfa 168 - Profil Kitap
Bir adam oturuyor, tek başına, bir hücrede.
Bir elinde taş, diğerinde bir dikiş iğnesi.
İğnenin ucuyla taşı oyuyor.
Bir adı kazıyor.
Her gün, taşı yontarak bu adı kazıyor. Hapiste aklını kaçırmasını önlüyor bu.
O ad Maryam. Henüz doğmuş ve onun yanında olamayışını gidersin diye, günün birinde verebilmek umuduyla adam ona bir hediye yapıyor.
Bu taşı hapishanenin avlusunda bulmuş, küçük bir dikiş iğnesi çalmayı da başarmış.
Yalnızca birkaç günlük olan ve önünde koca bir yaşam bulunan bu bebeğe onu düşündüğünü söyleme biçimi bu.
Sayfa 15