Başkaları görmeyi başaramıyor veya istemiyor diye inkâr ederiz kendi güzelliğimizi. Kimliğimizi benimsemek yerine etrafımızda gördüklerimizi taklit etmeye uğraşırız. Herkesin ‘Ne hoşsun!’ dediği kişiler gibi olmaya çabalarız. Ruhumuz yavaş yavaş körelir, arzumuz azalır ve dünyaya güzellik katma olasılığımız ortadan kalkar.