Zeynep
@mentolluolips
İstanbul
1764 okur puanı
Ocak 2019 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitap
Okuma Hedefleri
İnsan hayatta geçici bir yolcudur. Kendi varlığına en çok inandığı, dostlarının hatıralarında ve gönüllerinde en çok izler bıraktığını sandığı yerde bile kalplerden silinir ve izleri kaybolur. Hem de ne çabuk!
Bazen anlayamıyorum, ben onu böyle çok, böyle içten sevdiğim, ondan başka hiçbir şeyi görmediğim ve bilmediğim halde nasıl oluyor da, başkalarını seviyor, sevebiliyor!
Sayfa 87Kitabı okudu
Nasıl oluyor da, insanı mutlu eden bir şey aynı zamanda onun felaketinin de kaynağı oluyor?
Okur Takip Önerileri
Biz insanlar daima ilk izlenime değer veririz. İnsan, en inanılmayacak şeylere kanabilecek yaradılıştadır. Ama bir kez de kafasına bir şey yerleşti mi, onu söküp atmak isteyenin vay haline!
Emir altına girmeyi sevmiyorum. Aslında, bezelye ayıklamışım, mercimek ayıklamışım, ne fark eder hep bir değil mi şu dünyada, her şeyin ucu bir saçmalığa dayanır. Kendi istek ve ihtiyacı dışında yaranmak, para kazanmak, ün salmak veya buna benzer şeyler uğruna çalışan bir kimse gerçekten de budaladır.
Karakterinde en soylu duyguları geliştiren insanlara ne mutlu! Böylelerinin mutluluğu artar, her an genişler ve daima ruhunun sonsuz semalarına daha derin olarak girer. Fakat, bazı hisler de vardır ki, bunları seçmek insanın elinde değildir; çünkü bunlar onunla birlikte doğarlar ve onun da bunlardan vazgeçmeye asla gücü yetmez. O, yüksek bir irade ürünüdür ve ölünceye kadar insanın ruhundan ayrılmaz.
"...bir tabut düşün, içinde ben.
içimde sen..."
Her şey birdenbire oldu.
Birdenbire vurdu gün ışığı yere;
Gökyüzü birdenbire oldu;
Mavi birdenbire.
Her şey birdenbire oldu;
Birdenbire tütmeye başladı duman topraktan;
Filiz birdenbire oldu, tomurcuk birdenbire.
Yemiş birdenbire oldu.
Birdenbire,
Birdenbire;
Her şey birdenbire oldu.
Kız birdenbire, oğlan birdenbire;
Yollar, kırlar, kediler, insanlar...
Aşk birdenbire oldu,
Sevinç birdenbire.
Sayfa 94Kitabı okudu
Deli eder insanı bu dünya;
Bu gece, bu yıldızlar, bu koku,
Bu tepeden tırnağa çiçek açmış ağaç
Sayfa 47Kitabı okudu
Yiğitlere değil korkaklara yaraşır feleğin sillesinden kaçmak için bir çukura, ağır mezar taşları altına büzülmek. Fırtına ne kadar sert olursa olsun, yiğit olan şaşmaz yolundan yordamından.
"Dünya parçalanıp yerle bir olsa,
Yiğitçe katlanır yıkılmasına."
(Horatius)
Duyularımızın beşi de ağızlarına kadar hazla dolacak olsa, ruhumuz arzulayacağı, umacağı bütün zevklere erse, bu da hiçtir. Bir şey ki benimdir, bendedir, onda tanrısal bir taraf yoktur... Ölümlü varlıklara özgü bütün zevkler ölümlüdür.
Kendine olduğundan az değer vermek korkaklıktır, pısırıklıktır ve kendine güvensizliğin delilidir. Aristoteles'e göre, hiçbir iyilik sahtelikle bir arada gitmez; doğru hiçbir zaman yanlışa yer vermez.
Onsuz yorgun ve bezgin sürüklenip gidiyorum; tattığımız zevkler bile, beni avutacak yerde ölümünün acısını daha fazla artırıyor. Biz her şeyde birbirimizin yarısı idik; şimdi ben onun payını çalar gibi oluyorum.
"Onunla her şeyi paylaşmak zevkinden yoksun kaldıkça, hiçbir zevki tatmamaya karar verdim."
Sayfa 123Kitabı okudu
Yaprakları, çiçekleri ve meyveleri gördüm; şimdi de soluşlarını görüyorum. Bu bir başarıdır, çünkü doğaldır. Acılarını çektiğim zayıflıklara daha büyük bir sabırla katlanırım, çünkü zamansız olmamışlardır ve üstelik geçmiş yaşamımın uzun süren mutluluğunu daha iyi bir biçimde anımsatıyorlar bana.