Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.36.38
Saygı duyduğum bir karakterin başkaldırısı; Drizzt Do'Urden
The Dark Elf Trilogy
#132257310
Yaşadığınız ailenin doğduğunuzdan itibaren sizin yazgınızı belirlediği, kötülüğün normal karşılandığı, yalanların sık sık söylenip kabullendirildiği, öldürmenin yaşamak kadar zorunlu olduğu bu dünyada içinizden sürekli bir şeylerin yanlış olduğunu, oraya ait olmadığınızı ve bu hislerle
Drizzt'in Menzoberranzan'a giderken hissettiklerini anlayabiliyoruz. Geride bıraktığı ırkının örümcek tanrıçası Lolth, Drizzt'i satranç tahtasındaki piyonlardan birisi gibi kullanırken, Wulfgar gözünün önünde can vermişken, cüceler kendisini en azından güvenilir bir yoldaş bellemişken ne yapabilirdi.
Cücelerin uzun bir ayrılık sonrası elde ettikleri evlerini tek başına tehlikeye attığını düşünen Drizzt yapması gerekeni yapmak için yola koyuldu. Serinin başlangıç kitaplarında yüzeye ulaştığı yoldan çok daha kolay bir biçimde ulaştı Menzoberranzan'a. Bu görece kolaylık Drizzt harici neredeyse her canlı için direkt ölüm anlamına gelen bir kolaylık tabii ki. Doğduğu topraklara ilerleyen Drizzt'in, serideki kitaplarla birlikte çok daha kuvvetli, zeki ve sezgileri güçlü hale geldiğini anlıyoruz.
Dostlarına olan düşkünlüğü ile kendi gücünü yanlış değerlendirse de yine dostlarının ve de bazı düşmanların yardımı ile yeniden yıldızlı gökyüzünü seyretmeyi başarabilen korucunun daha birçok kitabı okunmak için bekliyor. Sadece fantastik diyarların değil; sevginin, yardımlaşmanın, onurun da değerini bilen okurlar için Drizzt Serisi her daim kitaplıkta bekleyen bir kapı. İstediğiniz zaman usulca tıklatmanız gereken ve içeriye buyur edilme garantisi veren bir kapı.
Okuduğunuz için teşekkürler.
Babam İçin...
Cüce Bruenor, barbar Wulfgar, buçukluk Regis ve kara elf Drizzt, Gümüş Damarları'nı kendi gözleriyle görebilecekler mi? Bruenor'un ve atalarının evi olan Mithril Salonu'nda sönmeyen ateşler yeniden alevlenecek mi? Guenhwyvar gölgelerin içinden her zamanki gibi yoldaşları gizlice koruyup gözetecek mi?
.
.
.
.
.
.
.Spoiler
Evet, evet, evet. Yine ve yine muhteşem bir kitap olmuş. Özellikle Drizzt'in peşlerinden gelen Artemis ile yaşadığı içsel çatışmayı okurken bayıldım. İyi ki terk etmişsin Menzoberranzan'ı da bize böyle okurken içinde yaşadığımız maceralar hediye etmişsin sevgili Kara Elf. Öyle bir kitap sonu var ki bu arada her anı gözünüzün önünde gerçekleşiyormuşçasına gerçekçi yazılmış. Hele kitabın son cümlesi olan "Başka bir kaya daha kıpırdadı ve yana doğru yuvarlandı." Yaşıyorsun değil mi Battlehammer... Yaşıyorsun ve evini geri almak için verilen savaşta en öndeki yerini alacaksın.
Okuduğunuz için teşekkürler.
Artemis Entreri
Serinin 11.kitabı olan "Sessiz Kılıç" a Drizzt üzerinden değil de kiralık katil üzerinden bakalım.
Artemis adı Yunan mitolojisinde sık sık karşılaştığımız ay tanrıçasına aittir. Temsili çizim ve heykellerinde sırtında ok dolu sadağı, elimde yayı, yanında da çoğunlukla geyik olur.
Entreri adı ise bana nedense duyduğum ilk andan itibaren Yüzüklerin Efendisi serisindeki Ağaçsakal'ın ırkına atıfmış gibi gelir.
Peki, bu kadar hoş bir isme sahip karakterin bir kötü karakter olarak resmedilmesi neden? Ya da Artemis Entreri gerçekten kötü bir karakter mi? Yaşadığı şehrin şartlarını göz önüne alınca doğal olarak ya kötü olacaktı ya da ölecekti diye düşünebiliriz. İşte asıl dönemeç burası çünkü Drizzt'in doğduğu yer olan Menzoberranzan bilinen tüm şehirler arasında kötülük olarak uzak ara en önde ve Drizzt bu şehirden kalbini ve ruhunu karartmadan kurtulabildi.
Artemis Entreri'nin bölümlerini okumak oldukça keyifli tabii ki. Kiralık katil, seriye canlılık katan birçok ana karakterden birisi. Bir de bu karakterin yanına Jarlexle katıldı ki bu serinin sonraki kitapları için ister istemez büyük umutlar vaat ediyor.
Son not olarak da Wulfgar'a değinmek istiyorum. Basit bir insan olarak dahi şu soğuk kış günlerinde küçücük bir rahatsızlıkta bile acı dolu inlemeler, neden benler, ne zaman iyileşeceğimler hakkında konuşup duruyoruz. Bu adam altı yıl kadar cehennemde yaşadı ve çektiği en büyük acı fiziksel değil sevdiklerini kurtaramaması üzerine ruhsaldı. Çok daha kuvvetli ve kudretli bir biçimde dönüşünü bekliyoruz aegis-fangin efendisi barbar.
Okuduğunuz için teşekkürler.
(Spoiler İnceleme)
Serinin 2. kitabını şimdi bitirdim. İlk kitapta süregelen heyecan aynı şekilde bu kitapta da devam ediyor. Kitapta beni en çok etkileyen bölüm tartışmasız zin carla adı verilen Örümcek Kraliçe tarafından bahşedilen ölmüş birini tekrardan hayata bir yaşayan ölü(ruh tayfı) olarak getiren ayindi. Bunun nedeni ilk kitapta kurban edilen çok içselleştiğim bir karakter olan Menzoberranzan'ın en iyi silah ustası Zaknafein üzerinde uygulanmış olmasıydı. Matron Malice oğlu Drizzt Do'urden i öldürebilmek için bu yöntemi seçmişti fakat işler istediği gibi gitmeyecekti. Zaknafein bir ruh tayfı olarak Dirizzt le son karşılaşmasında kendi gerçek benliğine ulaşıp Drizzt'le(oğlu) iletişim kurması pahabiçilemezdi. Her ne kadar Drizzt Zaknafein ile tekrar bir arada olabilceklerini düşünsede Zaknafein ona bunun mümkün olmadığını fakat huzur içinde olduğunu bildirdi. Oğlundan bu topraklardan dünyanın öbür ucuna dek kaçmasını isteyen Zaknafein'in son sözü "Bizim için" oldu ve bedeninin hükmünü son bir kez kazanmışken ruh tayfı olan tarafının oğlu ile mücadele etmesini engellemek amacıyla kendini asit gölünün boşluğuna bıraktı. Sanırım bu Zaknafein'i son görüşümüzdü. Diğer yandan bir pech olan Drizzt'in dostu Clacker'in ölümü ve Drizzt'in yüzey'e yalnız göç etme kararı alıp diğer bir dostu olan Belwar ile vedalaşması kitapta beni ayrıca üzen olaylardı. Tek tesellim olarak kitabın en sonundaki cümleyi paylaşıyorum. " Guenhwyvar, yanında bağlılıkla duruyordu ve Drizzt, panterin daima öyle kalacağını biliyordu."
''Drizzt Efsanesi serisinin sekizinci kitabı olan Yıldızsız Gece'ye büyük bir hüzünle başlıyoruz. Mithril salonunun altındaki madenlerde giriştikleri mücadelede dostları Wulfgar'ı kaybeden Drizzt, Bruner ve Catti-brie hayatlarına mecburen devam etmek zorunda oldukları için yaşıyor gibidirler. Fakat tehlike henüz geçmiş değildir. Bir önceki mücadelenin kaybedilmesi ile daha da sinirlenen Matron Baenre Mithril salonunu ele geçirme planları yaparken, kendisine müttefikler toplamış ve saldırıya geçmeye hazırlanmaktadır.
Drizzt, yüzeye çıkışından ötürü dostlarının kendisi yüzünden başlarına kötü şeyler geldiğini düşünerek kendisini suçlu hissetmektedir, dostlarının başına daha da fazla kötülük gelmesini engellemek için sessiz sedasız Menzoberranzan'a doğru yola çıkmıştır ve her şey böylelikle yeniden başlamak üzeredir.
Drizzt'in bu yolculuk sırasında yaşadığı duygular, mücadeleler, dostlarının ona karşı sadakatleri kitabın ana konusunu oluşturuyor.
Serinin bu kitabında beni en çok etkileyen açıkçası dostların birbirine karşı sadakatleri oldu. Yazar, bu kitapta dostluğun gerçek anlamını okuyucuya birçok defa gösteriyor, bir bakıma dostluk dediğin böyle olur diyor :)
Yine büyük bir heyecanlı okuduğum bir kitap oldu, tavsiyedir :)
Uzun zaman sonra seride tekrar Menzoberranzan'ın anaerkil toplumundan tanıdık drow yüzleri görmüş olduk. Onların kusursuz denebilecek taktikleri, hassas vuruşları eşliğinde büyüleyici çarpışmalarını okumak büyük bir haz. Umarım serinin devam kitaplarında da sık sık drowları görürüz. Ayrıca Drizzt Do’Urden’in ''Bu benim asıl mirasımdır.'' sözü ve kitaba ismini veren olgu bize çok iyi aktarılmış. Okuduktan sonra ne demek istediğimi daha iyi anlayacaksınız. Kısacası serinin ilk 6 kitabında olduğu gibi bu da eşsiz güzellikteydi.
Dikkat spoiler içerir.
Menzoberranzan'dan kaçan Drizzt Karanlıkaltı'nda yaşamaya başlar ancak kötücül yanı onu ele geçirmek üzeredir. Bu yüzden daha önceden ölmemesi için elini kestiği Belwar Dissengulp'un da üyesi olduğu deep gnome kabilesine sığınır. Ancak saygıdeğer Malice, Örümcek Kraliçe Lloth ile bir anlaşma yapar ve Zaknafein'in bedenini diriltip onu Drizzt'i öldürmesi için gönderir. Bu arada Han'ett evini Bragan Da'arthe denilen paralı asker grubu ve liderleri Jarlaxle yardımıyla yok eden Do'urden evi Drizzt öldürüldüğünde sekizinci ev olacak ve konseye girecektir. Bu yüzden Drizzt, Belwar ve Guenhwyvar ile beraber kaçar. Yolda daha önceden bir pech olan ama sonradan Kancalı Dehşet'e büyü ile dönüşen bir yaratık ile dost olurlar. Clacker adını verdikleri dostları ile kaçarken mind flyerlar onları ele geçirir. Ama Zaknafein'in Hayalet'i de yetişmiştir. Acaba hayalet Drizzt'i öldürecek midir? Do'urden evi ile Baenre evi arasındaki ilişki nasıl devam edecektir? Malice, Dinin, Briza, Vienra ve Maya'nın akıbeti nasıl olacaktır? Jarlaxle bu işten karlı çıkacak mıdır? Drizzt kendisini bekleyen sondan kurtulmak için nereye gidecektir? Soluksuz okunan bir roman. Mutlaka okunması gereken kitaplardan biri.
Bir arkadaşım ile birlikte gençlik kahramanımız olan Drizzt'in son kitaplarından olan Archmage'i okuduk. İkimiz de 15 küsür yıl kadar önce okumuştuk son kitabını. Merak ediyordum şahsen eski tadı alabilecek miyim diye çünkü eskiden kitaplar çıktıkça okurdum ve zaman içerisinde artık Salvatore'un sihrini kaybettiğini düşünmeye başlamıştım. Çok uzun bir süre ara verdiğim için mi yoksa bu süreçte Salvatore kendini geliştirdiği için mi bilmiyorum ama Archmage'i okurken çok keyif aldım.
Kitap tek karakter üstünden değil, 3 farklı hikayenin örülüp birleşmesi şeklinde anlatılıyor. Bir tarafta Drizzt ve Bruenor, bir tarafta Menzoberranzan ve Drowlar, bir tarafta da Abyys ve Lolth yer alıyor. Drowların kötücül oyunları, Abyss'in kana susamış demonları ve girdap gibi dönen palaları ile Drizzt'i okumak çok eğlenceli idi. Gerçi Bruenor kısmı başta biraz bana sıkıcı geldi ama sonra aksiyon başlayınca kendini net şekilde affettirdi. Son dövüşlerin adrenalini hala içimde hissediyorum. :)
Kitap güzel bir cliffhanger ile bitti. Seriye de ufak bir ara verdikten sonra hızlıca devam edeceğiz.
Dikkat spoiler içerir.
Lloth ve Drizzt tarafından 100 yıl cehennemde yaşamaya mahkum edilen iblis Errtu bir anlaşma yapar. Errtu, Lloth'un isteklerini yerine getirdiğinde Drizzt'i alacaktır. Bu arada Menzoberranzan'da sıkıntılı zamanlar başlar ve drowların büyü gücü kaybolur. Bundan etkilenmeyen Oblodro ailesi ve matron anası K'yori diğer aileleri tehdit eder ama sıkıntılı zaman bitince Baenre rakibini yok eder. Mithril salonları savaşı başlayacaktır. Cattibrie, Dantrag'dan alınan kılıç Kesici yüzünden Drizzt ile yakınlaşır. Ama sonunda kılıç ona itaat eder. Bu büyük savaşta drowların yanında savaş ustası Berg'inyon, köleler, savaş ustası Uthegental, matron Baenre ve Jarlaxle ile çetesi Bregan D'aerthe olurken savunucular cüceler, Belwar ve gnomları, Wulfgar'dan sonraki lider Berkthgar, leydi Alustriel, Drizzt ve yakın dostları olacaktır. Acaba bu savaşı kim kazanacaktır? Errtu ve Lloth'un istediği olacak mıdır? Menzoberranzan'da neler değişecektir? Soluksuz okunan bir roman. Mutlaka okunması gereken kitaplardan biri.
Anayuttan daha iyi!
Menzoberranzan daha önce benzeri görülmemiş bir kaosa sürüklenirken ve soylu erkekler birer birer evlerinden firar ederken ana karakterlerimizden ikisi olan Pharaun ve Ryld bu gizemi çözmek için görevlendirilmiştir.
Kitap konusu itibariyle birkaç farklı ana karakter çevresinde yer alıyor. Anayurt'a nazaran Menzoberranzan ve drow toplumu hakkında çok daha detay okuyabildiğimiz ve drowların sinsi ve ihanete meyilli doğalarını rahatlıkla okuyabildiğimiz bir eser olmuş. Olay örgüsü heyecan verici bir tempoda yavaşlamadan ilerliyor. Kitabın başındaki problemler serinin diğer kitaplarında çözülmek üzere gizemini koruyor.
Homecoming serisinin ikinci kitabı Maestro, kapağından da anlaşılacağı üzere Jarlaxle merkezli bir kitap. Drizzt ile birlikte tüm Faerun'da en sevdiğim karakter olan Jarlaxle'ın yanlış bilmiyorsam merkezinde olduğu ilk kitap ve bu da çok heyecan vericiydi. Ancak, Salvatore'un plot twisti ile işler çok farklı yerlere gitti. Kitapla ilgili yazacağım çoğu şey hem bu kitap hem de ilk kitap için spoiler olabileceği için mümkün olduğunca kitap yerine kendi duygularıma yoğunlaşacağım.
Kitabı 2 arkadaşımla beraber okuduk. Onların da tahmin edebileceği üzere sevdiğim ve farklı olmasını tercih ettiğim yerler oldu. Özellikle okuma etkinliği konusunda bu konuları derinlemesine konuşup tartıştık. Üçümüzün de benzer şeylerden hoşlanması süreci çok keyifli hale getirdi. Beni bu serüvende yalnız bırakmadıkları için bir kez daha teşekkür ediyorum onlara.
Salvatore bize çok yeni (aslında yeni değil de yeni diyelim) ve sağlam bir karakter tanıttı, o karakterden üçümüz de çok umutluyuz. Eğer beklentilerimizi karşılarsa üçüncü favorim olabilir. Bununla birlikte epik dövüş sahneleri (ki bunlar Salvatore'un alameti farikası artık) ve Menzoberranzan'ın kaotik atmosferi keyifli kısımlardandı. Drizzt'in yol arkadaşları ise her zamanki gibi birisi hariç gayet sıkıcıydı. Bir de climax sayılabilecek bir dövüşün çok çabuk bitmesi biraz kolaya kaçmak gibi geldi başta ama sonra düşününce anladım ki Salvatore onu yapmasaydı sonucu belli bir dövüş olacaktı. Bu sebeple çok da itiraz edemiyorum.
İlk kitaptan daha iyi bir devam kitabı oldu kısacası. Drizzt ve palalarını çok özlemişim, bunu fark ettim. Üçüncü kitapla devam ediyoruz.
Anaerkil psikopat bir toplum hiç duymamıştım. Bu anaerkil, birbirinin toplu mezarını kazıp komşu evleri yok eden manyak topluluk kitabı yeme hızında okumamı sağladı. Neredeyse 20 yol geçti. Hala karakterlerin psikopatlıkları aklımda. Türe meraklı değilseniz bile Menzoberranzan'ı ziyaret etmeden gözlerinizi kapamamalısız.
Unutulmuş Diyarlar
Kara Elf Üçlemesi'nin ikinci kitabı en az ilk kitap olan Anayurt kadar heyecanlı ve sürükleyiciydi. Kitap Drizzt'in Menzoberranzan'dan ayrılışı ardından Karanlıkaltı'nda geçen günlerini ve edindiği arkadaşları ile yaşadığı maceraları konu alıyor, tabii ki bu süreçte geçmişi de peşini asla bırakmıyor . Drizzt sadece Karanlıkaltı dehlizlerindeki canavarlarla değil, hayatta kalma içgüdüsü ve uzunca süren yalnızlığı sebebiyle oluşan acımasız Avcı kişiliği ve gerçek benliği arasında da bir savaş veriyor. Bu savaşında ise kara elflere çok uzak olan dostluk, arkadaşlık, aile gibi kavramları ona hatırlatan arkadaşları Drizzt'e yardımcı oluyorlar.
Fantastik kurgu sevenler kesinlikle okumalı, ben de üçüncü kitaba hemen başlayacağım.
Aşığız efendiler! Fantastik kitaplara bayılıyoruz. Serinin ilk kitabı olan Anayurt' a da bayıldım mesela. Gayet güzel bir giriş kitabı olmuş. Kitabın ilk sayfasında olayların geçtiği (ilk kitap için konuşuyorum) "Menzoberranzan" isimli, ülke mi desem, diyar mı desem, bir yerin haritası mevcut. Hemen giriş kısmındaki olayda bir ailenin diğer bir aileye saldırması ve bunu seri bir şekilde, gizlilik içerisinde gerçekleştirmesi(nedenini okuyunca anlarsınız) ile Drizzt' imizin doğumu görülüyor. Sonrası olaylar, olaylar... Gayet sevdim ilk kitabı ve hemen ikinci kitabı sipariş ettim. Şimdilik İthaki yayınlarında 6 kitabı bir de Gauntlgrym isimli kitabı var. Kayıp Rıhtım da şöyle bir arattım ve 10 serilik bir macera olduğunu gördüm. Bence gideri var. Fantastik sevin, sevdirin. Alınız lütfen.