Aşk ve özlem
Dinle neyden duy neler söyler sana,
Derdi vardır ayrılıklardan yana:
Kestiler sazlık içinden der, beni;
Dinler, ağlar: Hem kadın, hem er beni.
Göğsü, göz göz ayrılık delsin de bir,
Sen o gün benden işit özlem nedir?
Her kim aslından uzak düşsün: Arar;
'Asl'a dönmekçin bir uygun gün arar.
-Mesnevî
Yaşa, yaşamaktan korktuğun yerde...
On ikinci yüzyılda yaşamış Mevlana, "Yaranız, içinize ışığın girdiği yerdir," der. "Unut selameti. Yaşa yaşamaktan korktuğun yerde.."
Sayfa 151Kitabı okuyor
Hepimiz gurbetteyiz
İnsanların ruhları kutsî âlemde daima Cenâb-ı Hakk'ı müşahede halinde idiler. Allah onları şehadet âlemine getirip beden kafesine hapsetti... Böylece ev, elbise, yiyecek ve diğer bedensel ihtiyaçlar onların çoğunu meşgul etti.
Bazıları ise bu kadar meşguliyet içinde bile asli vatanına dönmek için yanıp tutuştu.
Bundan da anlaşılıyor ki insanın yaratılış gayesi bu ıstırabın duyulmasından başka bir şey değildir.
Ne güzel demiş Mevlana ;
Neye nasıl bakarsan, o da sana öyle bakar.
Cahille girme münakaşaya ya sinirini ziplatir tavana ya da yazık olur adabına
Mevlana
Mevlânâ uçmaya hazır bir kartaldı.
Şems, onun ayağındaki bağları çözdü.
Savaşlar şöyle dursun, gönlüm barışlardan bile ürkmekte..
Duymak ve dinlemek aynı şey değildir
Sağlıklı bir kulak her şeyi duyar ama yine de dinlemeyi beceremeyebilir. Dinlemek, yalnızca kulakla değil, aynı zamanda beyinle, odakla, sakinlikle, yavaşlıkla ve yine bilgi ile ilgilidir. Dolayısıyla tasavvufta dinleyicilik de bir tür ustalıktır öğrenmek ve gelişmek ister.
Ey can! Doğru insan mutluluk, yanlış insan tecrübe bırakır. Hiçbir şey boşa yaşanmaz.
Sayfa 50Kitabı okuyor
Bugün bunu tefekkür ettim ;/
Dün çimen benim ayaklarımın altında idi, bugün üstümde bitiyor. Görüyor musun? Toprak günahlardan başka herşeyi örtüyor.
Hz. Mevlâna
Ne mutlu o kişiye ki, kendi ayıbını görür; kim birinin ayıbını görürse, o ayıbı kendisinde bulur. Sende o ayıp yoksa da, yine emin olma; çünkü o ayıbı bir gün sen de yapabilirsin; o ayıp seni de bulur.
Bordo Siyah YayınlarıKitabı okuyor
Kırarlar, incitirler âzizim.
Gönül kapılarını Mevlânâ gibi açmışsın;
Ne sen Mevlâna'sın, ne de gelen Şêms...
🍂
"İnsan kısmı bir misafirhane" diyor Mevlânâ "Her sabah yeni birisi gelir. Bir sevinç, bir bunalım, bir zulüm... Hepsini karşılayıp eğle! Bir kederler kalabalığı bile gelse."
Sayfa 189Kitabı okuyor
