Hemen okunup bitecek bir kitap. Beğendim, tavsiye ederim.
Manası derin olduğu için tek okumayla anlaşılacağını düşünmüyorum. Özellikle tasavvuf gibi bir konu için sadece dıştan bakmak yetmez. Derinlemesine, düşünerek okumak gerekir.
Mevlana'nın Şems'e olan aşkına da insani aşk demek doğru gelmiyor bana. Çünkü okurken de görüldüğü gibi Şems'e değil, Şems'in içindeki Zat'a aşık Mevlana. Hatta kendi içindeki Zat'a da öyle:
"Benim vücudumun perdesi arkasında o derece güzellik var ki -ey bihaberler!- benim kendime aşık olacağım geliyor." Yunus Emre'nin "Benden İçeri" şiiri aslında bu tasavvufi düşünceyi açıklıyor.
Ruh aşk mertebesine ulaşıp hiçliğe büründüğü zaman gerçeğe ulaşır tasavvufta bildiğim kadarıyla. Bazı şeyleri anlamak gerçekten zordur. Uzun uzun, anlaya anlaya, tekrar okumayı düşünüyorum. Normal gözle değil, o "gönül gözüyle" okuyup anlamak lazım:
"Gözünü dik ki gönlün göz olsun; ve o gönül gözüyle sana başka bir cihan görünsün!"