"Tecrübe etmediğiniz çoğu şeyi tecrübe edinmiş insanlardan duyarken İyi dinleyin zira vakti verimli kullanan bir insan, tecrübe
edinilmiş yaşamları hep yan cebinde taşır. "
Sayfa 32Kitabı okudu
rüyayla gerçek arası...
Çıkmak istiyorum dışarı..
Yolumun bir sahilde son bulmasını
Tutsun istiyorum tam düşecekken elimden
Kalbimin son sızısı...
İzlemek hırçın dalgaların kara ile dansını
Koymak istiyorum başımı omzuna..
Parmakların geçsin incinen yerlerimden
Saçlarım sakallarına dolanıyor adam..
Uyanıyorum birden..
Ve hep kayaya vuran dalga oluyorum
En delisinden..
Mevsim kış.
Hava soğuk.
Sen yoksun..
Dalga karaya küs.
Günlerden salı...
“En güzel manzaralara kör, sonbahardan sonra kış, kıştan sonra yine sonbahar. Hep iki mevsim. Renklerini kaybeden bir gökyüzü, susuz kalmış bir nehir gibiyim. Her şeyin telafisi var ama sana son kez sarılamıyor oluşumun bir telafisi yok.”
İkinci adam yayınlarıKitabı okudu
yeryüzünün tüm yazları senin olsun, hep mutlu olduğun mevsimde kal
"Mevsim sana getirir baharını, yazını
Korkma, kış bende kalır yıllar boyu, bilmezsin"
Gece olunca yaşlar süzülür,
Her lokma boğazıma dizilir,
Mevsim hep kış bende, bağ bozulur,
Baharı da batsın, yazı da batsın!
Sol yanıma acı çöker oturur,
Bu hasret, özlem beni bitirir.
Dertlerim bilirim, beni ölüme götürür,
Ölümü de batsın, yaşamı da batsın!
sezdirmeden sevdim fark ettirmeden ayrılacağım
hep kış olacak bu yıl, dört mevsim kış
Sayfa 290 - Sel
Bir azm, eğer imân dolu bir kalbe girerse,
İnsan da, o imândaki son sırra ererse,
En azgın ölümler ona zincir vuramazlar;
Volkan gibi coşkun akıyor, durduramazlar.
Rabbimden iner azmine kuvvet veren ilham,
Peygamberi rüyada görür belki her akşam.
Hep nur onun imân dolu kalbindeki mihrâb,
Kandil olamaz ufkuna dünyadaki mehtâb.
Kar, kış demez, irkilmez, üzülmez, acı duymaz;
Mevsim, bütün ömrünce ılık gölgeli bir yaz.
Cennetteki âlemleri dünyada görür de,
Mahvolsa eğilmez sıra dağlar gibi derde.
En sarp uçurumlar gelip etrafını sarsa,
Ay batsa, Güneş sönse, ufuklar da kararsa,
Gökler yıkılıp çökse, yolundan yine dönmez,
Ruhundaki imânla yanan meş'âle sönmez.
Kalbinde yanardağ gibi imân ne mukaddes!
Vicdânına her an şunu haykırmada bir ses:
Ey yolcu! şafaklar sökecek, durma, ilerle, Zulmetlere kan ağlatacak meş'âlelerle.. Yıldızlara bas, çık yüce âlemlere, yüksel, İnsanlığı kurtarmaya Cennetten inen el!
Annemin saçları ak, tülbendi de öyle
Dağ demiştim onun için evvel zaman Başında mevsim hep kış
O alışık yağan kara
Benimse üşüyor içimde dağlar
Donuyor dilimde sözcükler
Sayfa 18 - Tekin yayıneviKitabı okudu
Yeryüzünde benden yalnızca tek bir tane olduğuna hiç inanmadım. Şimdiki zamandan başka zamanlarda da yaşıyor başka versiyonlarım: Kayıp zamanlarda, çok eskilerde ve birkaç yıl öncesinde de. Uzaklara doğru sesleniyorum: Orada mevsimlerden ne? Kış. Ve kar yağıyor. Bu şehirdeki en sevdiğim ve aynı zamanda da en nefret ettiğim sokaktayım. Çok sevdiğim birisini terk ediyorum. O günden sonra durmadan aynı günü düşünüyorum ve her şey başka türlü olabilir miydi, diye. Geçmiş zaman böyledir: Hiç yaşlanmaz. Katıdır. Akmaz ve kıpırdamaz. Orada mevsim hep aynıdır. İnsanlar aynıdır. Her şey bırakıldığı gibidir. Ve durmadan aklımıza gelir. Çünkü orada soluk alan, yaşayan, onu unutmamamız için sürekli bize kendisini hatırlatan eski kendimiz yaşar. Ve geride bıraktıklarımız.
Sayfa 22
Rabbim, o ne muazzam îmân! O ne bitmez ve tükenmez sabır! O ne çelikten irâde! Hayâl ve hâtıralara ürpermeler veren bunca tazyîk, tehdid, tâzib ve işkencelere rağmen; o ne eğilmez baş, ne boğulmaz ses ve nasıl kısılmaz nefestir!
Büyük İkbâl'in heyecanlı şiirlerinden aldığım coşkun bir ilhâm neş'esi ile vaktiyle yazdığım
Sözler yayın
Çıkmak istiyorum dışarı.
Yolumun bir sahilde son bulmasını...
Tutmanı istiyorum tam da düşecekken elimden,
Kalbimin son sızısı...
İzlemek hırçın dalgaların kara ile dansını,
Koymak istiyorum başımı omzuna.
Parmakların geçsin incinen yerlerimden.
Saçlarım sakallarına dolanıyor adam.
Uyanıyorum birden.
Ve hep karaya vuran dalga oluyorum,
En delisinden.
Mevsim kış...
Hava soğuk...
Sen yoksun...
Kara dalgaya küs...
Sokak Kitapları 1.BaskıKitabı okudu
...DEĞİŞİR
Âlemde düzen böyle kalmaz değişir
Mevsim değişir kış değişir yaz değişir
Cismin aklın zevkin hep duyguların
Gündüz gece her sâniye az az değişir
Sayfa 170Kitabı okudu
Mevsim hep kış bende.
Sayfa 66Kitabı okudu