"Kimi zaman hayatın karmaşasından başımızı kaldırmak, dertlerimizi geride bırakmak ya da bize zarar veren alışkanlıklarımızdan kurtulmak için bir yol bulmaya çalışırız. Ve bu arayışta en büyük yardımcımız dostlarımız olur; sadece iyi değil kötü günde de yanı başımızda duran ve her sonun bir başlangıca vesile olduğunu hatırlatan can dostlarımız..."
Sonlar, insanı hayata bağlayan yepyeni başlangıçlardır...
''...Merhametsiz kış sabahlarından önce herkesin, ayaklarını ısıtmak için birine ihtiyacı vardır. Kış aslında iki kişilik bir mevsimdir. Uyku kokan yorganlar, birbirine karışan rüyalar, sayıklamalarla uyandırdığın biri ve onun gecenin ortasında gülen yüzü… Bu, sokulmanın mevsimi. Eskiden pazarlarda satılan civcivler gibi, kemikler, eklemler birbirine geçmeli.
Kış: Bir insanın başka bir insan için yapıldığının delili...''
"... İkimizi de ortak kararı olmadığı ve ikimizin de içine sinmediği sürece bu kadar büyük bir karar vermek istemiyorum. İkimiz de bu karardan gerçekten emin olmalıyız ve kabul ediyorum ki şu an emin değiliz. Kalbim ne kadar kırılırsa kırılsın, gerçek bu. Her şeye rağmen iyi ve mutlu bir hayatımız var, gerçekten mutluyuz ve ben bunun için minnettarım."
"Hâlâ güzel olan şey o andı, bu anı hep hatırlamalı ve diğer aileler gibi dağılmalarına izin vermemeliydi."
"Gerçek aşk, sevdiğini özgür bırakmak, onun mutluluğunu kendi mutluluğun bilmek değil midir zaten?"