Zavallı kalbim, minik bir kuş gibi çırpınıp kaçtı göğüs kafesimden, geldi avucumun içinde attı. Kalbim, benim harap yüreğim, dile kolay altmış dokuz senedir, ne heyecanlara, ne azaplara rağmen vazgeçmedi çalışmaktan. Benimle birlikte tasalandı, yaşlandı, yavaşladı, marazlandı, ama durmadı dirayetli, gayretkeş kalbim. Taşıdığı yükün altında ezilip de sahibini yarı yolda bırakmadı. fakat bu gece ya doludizgin koşacak ya da fücceten duracak. Çaresi yok.
"Evet dostum, benim kalbim herkesten fazla çocuklara karşı açıktır. Onların her tavrı benim ilgimi çeker. Ne zaman o minik yavruları incelesem, büyüdüklerinde onlarla birlikte büyüyecek olan bütün kişiliklerinin mayasını bulurum. Bence dik başlılıkları ileride güçlü bir kişiliğe sahip olacaklarının, afacanlıkları ve muziplikleriyse, yaşam uçurumlarına düşmeyecekleri neşeli bir yaratılışta olduklarının belirtisidir."
Sayfa 40Kitabı okudu
![[Gökçe[k]ız]...ツ](https://r2.1k-cdn.com/sig/size:96/plain/https%3A%2F%2F1k-cdn.com%2Fresimler%2Fuyeler%2F74062_1686860455_ZZlNb.jpg){kind=small}
Benim çocuk kalbim taşıyamazdı
Bu dev acıları.
Taşıyamadı da zaten
Minik bedeniyle yıkıldı...
Avluda Yürüyen Gölgler
Bu kitabı;
Avlumuzda düştüğümde dizlerime pamuk sarmalayan, huzurun kokusunu ruhuma eken, doğduğum gün
öncesinde karnında beni taşırken İzmit’in yokuşlarında
süt satan, sırdaşım, akıl hocam, zekâmın mimarı, ikamet adresim neresi olursa olsun, daima yanımda olduğundan emin olduğum Annem’e yazdım.
Emaneten geldiğimiz dünyada bazen yönler
FeniksKitabı okudu
