Çoktandır acısını anlatmaya yetecek denli yüksek ifadeler bulamamaktadır artık, feryatları artık neredeyse monotonlaşmış, sürekli bir tekrar haline gelmiştir; o korkunç çığlıkların artık insani bir yanı kalmamıştır, hayatı “köpek kulübesinden” insanlara doğru keskin çığlıklar atmaktan ibaret hale gelmiştir. Sonra birden –insan böyle büyük bir çelişkiden ürküyor– Ecce Homo’da bütün bu feryatları yalan olarak cezalandırıyormuş gibi görünen o güçlü, gururlu, taş gibi itiraf alevlenir: “Özetin özeti, son on beş yıldır sağlıklıyım.”
O halde hangisi geçerli? Binlerce çığlık mı, yoksa o muazzam söz mü? Her ikisi de!
Her geçen gün önlenemez bir şekilde monotonlaşmaya başlayan dünyamızda eşsiz olan her şeyin kıymeti daha da artıyor..
Sayfa 93
Diyanet Aylık Dergi-Din, Kimlik ve Yabancılaşma- 2016/ Mart
Yabancılaşma, yaşamak için yemek yerine yemek için yaşamak; örtünmek için giyinmek yerine moda için giyinmek; hayatı idame için kazanmak yerine harcamak için kazanmaktır. Marka giyip marka tüketmektir. Yabancılaşma, tek tipleşmeye,
monotonlaşmaya, kalıplaşmaya, hissizleşmeye, maneviyatsızlığa kapı aralamaktır.
İnsanın işi birini hakkını vererek sevmek olmalı. İlişki monotonlaşsa da sevmeli, rengârenk devam etse de… Ben senin ‘’Neeeee’’ deyişini sevdim. Sonra bir sürü şey daha... Bir de telefonu çat diye kapatışlarını…
İyi sevmeler…
Sayfa 15 - E-kitapKitabı okudu
