Saraybosna, şimdi bizim için de bir sımsıcak türküdür, bir hazin ağıttır. Yüzyıllardan beri Türk'ü dile getiren bir yanık türkü.
Avrupa'da yıkılmaktan kurtulan köprülerimizden bazılarına, 20. yüzyıl sanat tarihçileri hep hayranlıkla bakıyorlar. Yugoslavya'da Mostar Nehri üzerine en zarif ölçülerle kondurulan Mostar Köprüsü, Türk'ün sanat şaheserleri arasında.
Fransız yazarlardan A. Poullet, Mostar Köprüsü için şunları yazmış: "İnşasının, emsaliyle mukayese kabul etmez cür'eti karşısında sarsıldım. Venedik'in mimarî harikası sayılan Realte'den bile genişti." Avusturyalı yazar Michel'in duygularıysa şöyle: "Taş kesilmiş bir hilâl... Bütün dünyada eşi olmayan bir şaheser!"
Sayfa 14 - Yakın Plan YayınlarıKitabı okuyor
Mostar Köprüsü'nün her taşı Sinan,
Kubbesi, mezarı zafere nişan,
Nereyse Adana, Ardahan ve Van,
Orası Kosova, Üsküp ve Keşan,
Mostar Köprüsü'nün her taşı Sinan.
Berlin Duvar'ından Mostar Köprüsü'ne
"Sen daha yol geçidindesin, mekâna bağlılıktan geç...
Hicaz ve Şamlı olmaktan geç, Acem ve Turanlı olmaktan geç..(Allame Muhammed İkbal ) 
Çizgisiz Defter 
Akif Emre
Ermin, "Amerika'yla İngiltere İran'a saldıracakmış."
Maria, "Her yere saldırıyorlar. Ne yapılabilir?"
Mostari, "Seneye bugün Mostar Köprüsü'nden dünyaya bir saatliğine Coca-Cola içmeme çağrısı yapalım."
Ermin, "Mostar Manifestosu!"
Sayfa 152Kitabı okudu
"O gün Mostar Köprüsü, o küçük mimari mucize ve eşsiz güzellik tank ateşiyle hedef alınarak yakıldı. Bir an insanoğlundan nefret ettim."
Sayfa 410
Mostarlıların barbarlara karşı direnmesi gibi, modern dönemde bir savaşla yıkılan bir İslam şehrinin, Mostar'ın, yeniden eski görünü müne kazandırılmış olması bir ilktir ve bu da mimari ve kültürel direnişle mümkün olmuştur.
Mostar Köprüsü başka şehirler için de bir umuttur. Şehirlerin ruhu şehirleri terk etmez.
Sayfa 160Kitabı okudu
"Mostar bir ışık şehridir. Nice ressamlar, şairler, sanatçılar bu ışıktan ilham alarak yetişti. Mostar Köprüsü de bu ışığın kaynağıydı. Neretva'yı görmediğim, köprüden geçmediğim günü kayıp sayardım. Köprünün yıkılmasıyla şehrin ruhu gitti..."
Sayfa 31 - Tahir KosaviçKitabı okudu
Dünyayı Avrupalılar ve dünyanın geri kalanı şeklinde bölmenin doğru olmadığını düşünüyorum. Bu, geriye kalanlar için incitici bir şey. Dünyada birçok halk ve insanın bu tür ayrımlardan incindiğini biliyorum. Nihayetinde Karaciç ve Mladiç de Avrupalı, Mostar Köprüsü'nü vuran general de aynı şekilde. O da Avrupalı ama bunun bir faydası olmadı.Insanların medeniler ve barbarlar diye ayrılması gerektiğini ve yegane gerçek ayrımın bu şekilde olduğunu düşünüyorum. Bunun haricindeki herşey tahkir edici saçmalıktan ibaret.
Tarih, biraz da ideolojik zabıt.
Duygu Asena'lara rağmen tarihte, "kadının adı yok" Unutuyoruz, değiştiriyoruz.
Güne göre dünü değiştiriyoruz.
Sırpların, Hırvatların Köprü'yü bombalayarak Osmanlı-islam tarihini Avrupa'dan silme çabası, İtalyanları II. Dünya Savaşı'nda Mostar Köprüsü düşmanlığından emekli etti. Unutturuverdi dinamit yerleştirdikleri (neyse ki kaçarken patlatmadıkları) Köprü'yü delik deşik ettiklerini.
Şaşırmadığımız kadar şaşıracağız yakında.
Bilmiyoruz dünyanın üçte ikisini kaplayan denizlerin dibinde ne olduğunu.
Karanlıkta yaşayanların yakında geleceğimize ışık tutacağını.
Bir balık.
Danio rerio.
Uzaylı.
'75'te, Salyut 5 roketi yolcusu.
Organlarını yenileyebiliyor.
Yeni kalp.
Yeni beyin.
Ölümsüzlük?
Uzayın keşfinden denizin derinliklerine...
Yazdıklarım eski dünyamızın son Köprübaşı zabıtları.
Asırlar sonra, Mostar Köprüsü'ne şu an bulunduğum yerden bakacak olanlar, dünyamızı, evreni, bizi nasıl algılayacak?
Üstünden geçmeye hazır hissetmediğim Mostar Köprüsü'nde adımlarım ileri gidemedi, "Buraya gelmeyen yaşamamıştır" yazdım not defterime.
Durakaldım.
Aklımda Köprü'de akıp giden tarih, altında akıntının sesi.
Sudan bitercesine nehrin yamaçlarına yaslanmış ağaçlar.
Gecenin gölgeleri.
Köprü'nün üstünde:
Yüzyılların alışılmış ayak sesleri.
Gençlerin yan yanalık heyecanı.
Kedi.
Bisiklet tekerleklerinin sessiz dönüşü.