Istırabına sabırla katlanırdı, çünkü nedenini başkalarında değil, kendinde arardı. Sevinçleri de yoldan çiçek toplar gibi koparır ve daha solmadan atardı; böylece her zevkin dibindeki acı tortuyu tatmazdı
Demiştin
Bu ölüm suyu
İklimleridir uyuyan karnımızda
Bölünmek için kızaran asasına
Demiştin
Yaralı atların toynağına yerleşen toz
Kan pullarıdır elbet birimizin
Gölgesiyle beraber gelen
Yitirdiği boşluğu kuyusunda aramaya
Demiştin
Dipleri görmüş ruhun nemli gözleri
Çocukluk taşlarıdır elbet her birimizin
Yaş aldıkça dudağı daha keskinleşen
En soylu lorddan en aşağılık lağım faresine kadar her adam ektiğini biçecek. Ve sana söz veriyorum ki bazıları parmaklarının ucundan fazlasını kaybedecek. Onlar benim krallığımı kanattı ve ben bunu unutmayacağım.