...Sadece para ve kazanç için çalışırsak kendimize bir hapishane inşa eder ve münzevi gibi kendi kendimize içeriye kitleriz.Para sadece cüruftur ve hayatı yaşanası kılan hiçbir şey cürufla yaratılamaz...Seni daha zengin kılacak olan, sadece dönüşecek olduğundur, çünkü sen tohumsun.
Cömertlik ruhumuzu o hapishanelerden azat etmek ve içimizdeki iyilik tohumunu büyütmektir.
Sayfa 143Kitabı okudu
Ey üzgün yalnızlığım, sineme bir baksana
Ne münzevi bir kaygı, ne de mahrem bir resim
"Ah! dedi Sadık, tutkular nasıl da uğursuzdur!
- Onlar geminin yelkenlerini şişiren rüzgarlardır, dedi münzevi. kimi zaman gemiyi batırırlar, fakat gemi Onlar olmadan seyredemez de. Safra insanı öfkeli yapar, hasta eder, fakat insan safra olmadan yaşayamaz. Bu dünyada her şey tehlikeli ve her şey elzemdir . "
Sayfa 76 - Türkiye İş Bankası Kültür YayınlarıKitabı okudu
Bir felsefem vardı o günlerde. İnsanla hayvan arasında fark gözetmezdim, Pedro istisna teşkil etmiyordu; peynire çok para gitmeye başlamıştı ama, Pedro dostlarını davet ediyor, oda fareden geçilmiyordu, peynire son verip onlara ekmek verdim. Sevmediler ekmeği. Onları şımartmıştım, başka bir yere gittiler, ama eski bir incilin sayfaları ile yetinebilen münzevi Pedro kaldı.
Duvarda bir de aynam vardır, ki bakar yüzümü seyrederim. Münzevi hayatımda bu ayna, benimle hiçbir ilişkisi olmayan ayaktakımlarının dünyasından daha önemlidir.
Sayfa 39Kitabı okudu
Birden bekar ve münzevi yaşamım içinde dış dünyadan ne kadar soyutlandığımı fark ettim.
Sayfa 58Kitabı okuyor
Münzevi bir aylak olmak... tek çözüm gibi görünüyor.
Ben onun münzevî kalbine uzaklardan seslenmek için, kulaklarının içine en güzel hislerimi fısıldıyorum.
Ben, kendimi devrimci sandım, ama değilim, ben bir marjinalim, bir münzevi, bir serseri. Benim de toprağım yok.
Sayfa 72Kitabı okudu
Din problemi, şer problemi, Avrupalılaşma problemi... bizim de gevelediğimiz mefhumlar. Ama kimsenin bu problemler üzerinde kafa yorduğu yok. Sağ, kovuğuna çekilmiş, münzevi, mazlum, mustarip. Sol, eline tutuşturulan reçeteyi kekeliyor, mânâsını anlamadığı reçeteyi. Tek ortak duygu: düşmanlık. Diyalog yok. Tanzimat'tan beri hazır elbiseye meraklıyız, hazır elbiseye ve hazır medeniyete... Tefekkür kılıçla fethedilmez, bir parça kendi kafamızla düşünmek ne kadar güç.
Sayfa 54Kitabı okuyor
Kimim ben? Hayatını Türk irfanına adayan, münzevi ve mütecessis bir fikir işçisi.
Sayfa 198 - İletişim Yayınları, Üçüncü Baskı: Aralık-1993.
Münzevi: insanlardan kaçan, tek başına yaşamayı seven.
Tanrı, beynimizin içinde bir fenomendir. Herkesin, "Tanrı" tasavvuru, tahayyülü ve tefekkürü farklıdır. İlmi hayatın ulvi zorluğuna cesareti olmayanlar, tasavvufun münzevi kolaycılığına sığınır" Anlamak gerek... Sonra da inanmak, beynimizin kabiliyetince.. Her şey, "beyin" kontrolünde... "Zaman" bile.
Henüz seziyorum, bulamasam da.
