Müşterek Müptezellik
Ürete ürete bitireceğiz bu günleri
Tüketmeden hep güvenerek geleceğe
Geleceğiz müreffeh insan seviyesine
Mürekkep kokulu adam da gelecek de
Mükemmel olduğunu iddaa edecek sonra
Mübalağa etmeyeceğiz, ona da ettirmeyeceğiz
Müreccet olmaya çalışacağız, mücessem fark edilir
Müstekreh bir şey bu diyecek belki bize
Müstesna bir durum , ilgilenmek gerekecek
Hayır diyeceğiz biz, Müheyyiç olması için üretiyoruz
Fark edecek sonra, müzik dinlediğimizi
Müeddep olmadığımızı, Müessir olacak
Müessif olay karşısında, biz tüketeceğiz onu
Geleceğe güveneceğiz, ama mübrem kalacak mürekkep kokulu adam
Kokusunu da götürecek yanında, gerekli olsa da o
Muassır medeniyetler gelecekler, bozacaklar şiiri
Münasip değil diyeceğim, müassır olmadan gelmeyin
Üreteceğiz biz kelimeleri, başka türlü bitmez bu gün
biz de işler böyle yürür!
bizim memleketimizde işin içinde bir ibnelik yalan dolan dümen müptezellik yoksa iş de yoktur ortada...
Müptezelliğin bini bir para!” derlerdi eskiden. Anlaşılıyor ki yanılmışlar, bugünleri iyi tahmin edememişler. Müptezellik bugün iyi para ediyor, görüyorsunuz işte. Demek ki “müptezelliğin biri bin para” demek daha doğru olur artık. Yaşasın fahişelik, döneklik, ahlaksızlık, hokkabazlık! Çağ o kavramların hükümdarlık çağı…
..aşkın hududu, vatanı yoktur. Aşkın vatanı belki de yalnızca yaratılmış olmasıdır. Yani kendisi yine kendisinin vatanıdır. Sınır dinlemez. Aidiyet hissetmez bir yere. Felah ve refah yoktur aşkta. Rezillik ve müptezellik vardır.
Müptezellik mebzuliyet in neticesidir.
(Değersizlik çokluğun sonucudur)
Bu müptezellik bende de var sanırım :)
Bu günler zarfında Seniha’nın sabahtan akşama kadar üç romanı üst üste sigara içer gibi okuduğu oldu.
Sayfa 28
