Çok tartışıldı, üzerine çok konuşuldu.
"Her Şey 1000Kitap'ta oldu."
Niyetim kitabı kötülemek ya da bazı kişileri övmek değil, öncelikle bunu belirtmek istiyorum ki niyet okunmasın. Bunu yazdığım için yine gerilimli bir durum olacak belki ama ne yazık ki bana göre ilk 109 sayfa çöp, bu tabire katılıyorum. Yani yazar kitabın ilk
Hayat devam ediyordu. Zaman kabuk bağlayan yaralarımıza merhem sürüyordu ve acısı bir şekilde geçiyordu. Unutuyordun. Yeniden, hep yeniden deyip hayata başlıyordun.
Asırlardır insanları birbirine bağlayan en güçlü duygu aşktı; ama insanları nefrete sürükleyen en büyük duygu da aşktı. Bıçağın bir yüzü aşk, diğer yüzü nefretti.
''Herkesin kendisini akıllı sandığı bir dünyada herkes acı çekmeye ve çektirmeye mahkumdu tabii. Birimizin diğerine, diğerinin öbürüne, öbürünün ötekisine üstün gelme gayretinin altında acılarımız vardı. Acı bizi besliyordu. Bazılarımızı insan yapıyordu, bazılarımızı canavar.''
''Ölmek büyük bir nimettir. Sonsuza dek yaşayacağımızı düşündüğümde çıldıracak gibi oluyorum. Aklım iflas edecek gibi oluyor. Buruşacak olan derimin, bir köpek dili gibi sarkacağını düşündükçe kendimi yakasım geliyor. İnsanlara katlanmak, acılara rağmen yaşamak zorunda olmak ve hiçbir şeyin son bulmayacağını bilmek insanlığın en büyük ıstırabı olurdu. Ölüm iyi ki var. Bu yüzden mutluyum. Yaşayan mutsuzlar için iyi ki ölüm var.''
“Narkotik baskını gibi senin aşkın,
Yat yere yat yere yat yat yat.” #HakanTürkmen
Yazarın yönlendirmesiyle okuduğum ikinci kitabıdır
İnsan Çürümeye Başladığında . Kitap her ne kadar polisiye roman olarak teşhir edilse de basit bir hikâyeleme ile uydurma Behzat C’den hallice bir kurguya sahiptir.
Cinayet büroda