Atatürk’ün yazısı aynen şöyle:
“Yaradılış itibariyle her insan, içinde yaşadığı toplumda hayatın en
mutlu, en kolay, en tatlı taraflarının kendisine düşmesini ister ve en kuvvetli olan, kendisinden zayıf olanları yok sayar. Bunun sonucu huzur, rahat,
güven ve düzen içinde yaşamak olanaksızdır. İşte insanlar arasında kavga
yerine birbirine yardım, karşılıklı saygı, düzen koyan, herkese haklarını ve
görevlerini tanıtan hukuk kuralları ve bunların istikrar bulmuş bir şekilde
uygulanmasıdır. Bu iş ancak devlet örgütünün ve kuvvetin bulunması saye-
sinde mümkündür. Devlet herkesin hakkını ve görevlerini belirler. Hiçkimse
belirlenen sınır dışında bir hak iddia edemez. Bunun gibi kendisi de fazla
hiçbir görev ile sorumlu tutulamaz ”
Kemal Sayar'ın hikâye diye yazdıkları birer iç dökme kendi kendine sayıklama, en çok hatırlama ve durum tasvirinden ibaret.
Yine de Kemal Sayar için, şiirinde de hikâye anlatması hesaba katılarak aslinda kenarından yaklaştığı hikâye türüne daha yatkın diyebiliriz. Keşke şiire yaklaşırken hikâyeyi hikâye yazarken şiiri sığınacak bir damaltı olarak görmese.
Sayfa 27
Ben o günlerde de Mustafa Kemal sevgisini yüreğimde duydum. Çanakkale'deki büyük Mustafa'yı ben her an yüreğimde yaşattım. Şimdi rahmet dileğimizi, minnet, şükran dileğimizi sunalım O zata.. Mustafa Kemal olmasaydı, sen de ben de bu haysiyet ve gururumuzu bulamazdık. O yüceltti bizi.. Bize gurur verdi. Türklük, insanlık haysiyetimizi tanıttı. O, Türk Milleti için büyük bir tesadüf idi.
#MustafaKemalKitabı okudu
Mustafa Kemal Sayar
youtu.be/sOgoH3jkjDs
rüknettin’in aynalarda ağladığı kadar var.
bir mevsimin kıyısından tutarsan rüknettin
kurak ovalara yağmurlar yağar
ayak bileklerinden kavrarsan bir harfi
kalbin şiir olup vadilerini sular.