Dilerim, görüp göreceğiniz bu olur.
Sizi dost müsveddeleri sizi!
Duman ve ılık su! Tam ağzınıza layık!
Bu son yemeği Timon'un!
Şakşaklarınızla allayıp pulladığınız Timon
Yıkayıp atıyor şimdi hepsini üstünden
Ve çarpıyor suratlarınıza
Leş gibi kokan alçaklığınızı
Hepinize uzun, nefretle dolu ömürler dilerim!
Sizi yılışık, yapışkan aşağılıklar sizi!
Kibar kıyıcılar, centilmen kurtlar, uysal ayılar
Sizi servet soytarıları, otlakçılar, iyi gün sinekleri!
Çanak yalayıcılar, hava cıvalar, yanardöner herifler sizi!
En onmaz hastalıklara tutulasınız
İnsanlara, hayvanlara dadanan!
Ne o, kalkıyor musunuz?
Dur bakalım, önce ilacını iç. Sen de, sen de
Durun, para vereceğim, borç istemeyeceğim.
Ne o? Hep birden kalkışlar böyle?
Alçakların baş köşeye oturmadığı
Bir ziyafet sofrası kurulmasın bundan sonra!
Yansın evim! Batsın Atina!
Artık insan da yok, insanlık da Timon için.
Baby-shower parti davetiyesi bastığımız kadar kadim eser basımı yapmıyoruz. Dindarlık deyince Kâbe'de evlilik teklifi seremonilerini anlayan, instagram gönderileri defileyi andıran, abdest sırasını romantik kavgaya dönüştürme edebiyatları artık bayan tropikal iklim süslümanlarının kitap müsveddeleri kadar rağbet görmüyor cünkü İslâm ulemasının eserleri.
Ama ne yazık ki müsvedde diyerek bir benzerlik buluyorlar. Tamam da bu müsvedde lazım size, bu müsvedde işinize yarıyor, bu müsvedde sayesinde işler yolunda gidiyor, bu müsveddeye ikramiye vermeniz lazım. Müsvedde olsa bile.