Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.37.31
Sevgili Mustafa Bey’e ilk denk gelişim, Hayalhanem’in “Sağlıklı Kilo Vermenin En İyi 5 Yolu” adlı videosunu izlemeye başlamamla oldu. Video içeriğinden o kadar çok etkilendim ki, kendisini hemen sosyal medya hesabından takip etmeye başladım. Hesabını incelemeye, yazılarını okumaya başladım ve gerçekten hayran oldum. Kısa bir süre sonra “Yerli
Merhabalar
"Bilinçaltınıza kazıdığınız her şey kuantum alanda ifade bulur; bilinciniz kalemdir, düşünceleri o üretir ve böylece hem düşündüğünüz hem de hissettiğiniz şey gerçekleşir."
Yazardan okuduğum ikinci eser ilki bilinçaltının gücü kitabıydı ve ufuk açıcı dersler çıkaracağımız harika bir eserdi.
Kitapların bizi bulduğuna inanırım,
Sayfa 11 : '' Hayatımın en mutlu anıymış , bilmiyordum.
Sayfa 495 : '' Herkes bilsin , çok mutlu bir hayat yaşadım.''
bu ikisi arasında ki dünyayı okumadan ölmeyin ..
Bir daha böyle bir aşk romanı'na bu dünyada rastlar mıyım ? bilmiyorum . Ancak ; bugüne kadar okuduğum en iyi aşk romanıydı .
Roman
Ama herkes haklıydı, herkes suçlu bu kitapta ...
İsminden müsemma olduğu üzere "Söyleme Bilmesinler " diye diye , neleri söylemiyoruz , bu konuyu derinlemesine , kadın ve erkek karakterler üstünden ele alıyor ,kitap... Evliliğini anlatma , aile ilişkilerini anlatma , sevdiğini sevildiğini bile anlatma ... Hiçbir şeyi anlatma söyleme bilmesinler ...
Üç evlat , gelinler , anne ,
Siyah Lale aşığı adama
Kitapla çok farklı bir şekilde tanıştım. Kitabı daha önce duymuştum ama açıkçası bu kadarını beklemiyordum. Alexandre Dumas tarafından 1850 yılında kaleme alınan romantik bir eser. Çok detaya girmeden bahsedeceğim(spoiler içerir!)
Ben bu kitabı kısa sürede elime alıp bitirdim. Şunu söyliyeyim kitabın başı başta sıkıcı geliyor sarmıyor gibi hatta
Cuma günü kitaplığımın önünde kafamda büyük boy soru işaretleriyle 'Hafta sonu ne okusam acaba?' diye takılıyordum. Sonra dikkatimi bu kitap çekti ve reading slump'ın verdiği karamsarlığa yenik düşmemek için üstünde fazla düşünmeden hızlıca kitaba başladım. Açıkçası içten içe de kitabın çok karmaşık, abartılı, fazla fazla anlatımlı olacağından korkuyordum. Ama meğerse ne çok yanılmışım. Bir kere Lucy ve Christopher'ı okumak çok çokk güzel ve benim için çok değerliydi! Sonra anlatım o kadaaar akıcıydı kii su gibi böyle sayfalar akıp gidiyor. Hatta bir ara ben bile elimdeki sayfalara şaşırdım ve 'Nasıl yaaa!?' oldum. Sonra Jack ve Hugo etkenleri var ki ikisinin muziplik başlığı altında sakladıkları ince, güzel düşüncelere eridim, bittim, düştüm, yıkıldım. İlk sayfasından itibaren çok sakin, duygusal, muzip, basit ve iyi yürekli yazılmış. Sizi saçma sapan yerlere çekmiyor. Belli bir amaç doğrultusunda ilerliyorsunuz. Sadece ortalarda dedim ki 'Bir şey istiyorum, bir patlama, bir bomba, bir pırıltı. Kitabın enerjisini yükseltecek herhangi bir şey!' Sonra o sonu okudum ve.. göz yaşlarım teker teker düştü. Sadece o çocuğun ağzından çıkacak o tek kelime bile beni ağlatmaya, kitaba 10 vermeme yetti. Çok güzeldi ve yazar onları mutlu bir sona kavuşturduğu için çok çok mutluyum. Anneler gününde de Lucy gibi bir karakteri okumak gerçekten çok anlamlı, güzel bir tesadüf oldu. Herkese bu tatlı ve çokça anlamlı kitabı okumayı tavsiye ederim. Çokça sevgilerim ve güzel dileklerimle, keyifli okumalar dilerim.
Bence kitabın %100 uyumlu müziği: Finale-Danny Elfman (Tabikii Willy Wonka♡)
Ben zaten Bazarov'a "Lütfen git" demiştim
Bazarov beni hasta etti. Ben tanısını koydum, sen hayattan sıkılmıştın Yevgeniy! Senin için hiç üzülmedim. Hayat sana aradığını verdi... Şimdi spoiler falan da vermeden ne kadar incelenir? Olay örgüsü ne sıktı ne de sardı. Sonları çok çok daha güzeldi. Rus edebiyatına göre az depresifti. Ayarında depresiflik. Bi daha kendi rızamla okumak için yıllar geçmesi gerekebilir. Ama okunur mu? Tabi ki. Boşuna klasiklere girmemiş sonuçta... Ve Arkadiy için de mutluyum. Çoğumuz gibi hayata karşı ne hissettiğini çok sonradan buldu. Ama yine de buldu. Kendimce mutlu bitti. İz bırakmadı. Korkmayın travma bırakmaz;)
Selamlar, ben Leyla.
Tüm taşlar yerine oturduğuna göre mutlu bir insan olarak ölebilirim. Ölmeyi bayılmak zannettiğim için bol keseden atmamı maruz görün :D Her şey açıklığa kavuştuğu için mutluyum, ama karakterler mutlu olduğu için kitabın ikinci yarısında sıkıldım, çünkü olaylar az çok tahmin ettiğim gibi oldu. Sonunu bildiğim masalları dinlemeyi sevmem. Dark romance türünü kaldırabilecek tüm arkadaşlarıma okumasını önerdiğim bir seri, çünkü Adrian Volkov tek bir kişiden çıkacak küfürlerden daha fazlasını hak ediyor. Hayat ona iyi davranmadığı için davranışlarını kendisine hak görüyorsa, hayat kimseye iyi davranmıyor kardeşim, ne bu havalar?
Aslında kitabı beğenmedim, bana kişisel gelişim kitaplarını anımsattı. Daha derin bilgiler beklemiş olmalıyım sanırım, domuzlar körfezi çıkarması, ABD'nin sayısız suikast girişimi vs. vs. anlatılmasını beklerdim. Gerçi 96 sayfalık bir kitapta ne kadar detaya girilebilir orası ayrı.
Her neyse, ancak şu bilgileri öğrendiğim için mutluyum. Birincisi, Fidel Castro'nun Atatürk hayranlığı. Kendisi Türkiye ziyaretinde bulunmuş (bunu da bilmiyordum) hatta Demirel'le flaş hakkında şakalaşmışlar bile.
Daha da ilgimi çeken, Castro'nun Havana'da Atatürk büstü yaptırması... Küba'da kendi büstünün yapılmasına izin vermeyen lider Atatürk'ün büstünü yaptırmış, büstün altına da "Yurtta barış, cihanda barış" sözünü hem Türkçe hem İspanyolca olarak yazdırmış. Bu beni oldukça etkiledi.
Bu konuyu araştırırken bir şey daha öğrendim. Küba devrimi sırasında Castro'ya dostluk yapan hepimizin bildiği Che Guevara'nın da öldürüldükten sonra çantasında Nutuk çıkmış.... Dediğim gibi, kitabı sevmedim ama bu bilgileri öğrenmek beni aşırı mutlu etti. Yakında bu konuyla ilgili daha çok kitap okuyacağım. Atamın değerinin bilindiği her ortamda varım kardeşim.
Bazı İnsanlar Varlıklı Olsun Diye Neden Diğerleri Yoksul Olmak Zorunda - Fidel CastroZeynep Tütüncü Güngör · Destek Yayınları · 2020696 okunma
Öncelikle kitabı bu kadar geç okuduğum için üzgün değil, mutluyum. Her kitabın zamanı olduğunu düşünüyorum ve ben de bu kitabı okumam gereken zamanda okuduğumu düşünüyorum.
Kitabı yer yer nabzım yükselerek, hayal kırıklığı yaşayarak, Martin adına mutlu olarak okudum. Benim için kesinlikle bakış açımı değiştiren, bana anlam katan kitaplardan biri oldu. Bazı noktalarda o kadar sinirledim ve üzüldüm ki keşke okumasaydım bile dedim çünkü okuduklarıma tahammül etmek istemedim. Kalp kıran bir kitap, yaşamın kendisi de öyle değil midir zaten?
