“ ona ne olursa bana da olsun. Onu öldürürlerse beraber beni de öldürsünler.”
Sayfa 80
O söylüyor, ben gözyaşlarımı kalbime içirerek sessizce ağlıyordum.
Sayfa 13
‘Bu kâinat içinde benim’de benliğim, varlığımın haddi ne ise o kadardan ibarettir. Benim dışındaki her şey benden değil demektir.’
Sayfa 24Kitabı okudu
Okur Takip Önerileri
İnsanın eli ayağı tutuyorsa, sağlığı yerindeyse, çalışmaktan daha iyi ne vardır onun için?
Yeryüzündeki hiçbir şey bir insanın çaresizliğini, kendisinden böyle tamamen vazgeçtiğini, canlı bir ölü haline geldiğini bu haraketsizlik kadar sarsıcı bir şekilde ifade edilemez.
Bir insanın kaderi, dağdaki patika gibidir: Bazen çıkar, bazen iner, bazen’ de dibi görünmeyen bir uçurumun başına gelip durur. İnsan tek başına böyle yolda ilerleyemez, ama birleşenler, birbirine omuz verenler her engeli aşarlar.
Sayfa 70
“İyilik, yola düşen, yoldan toplanan bir şey değildir. Tesadüfen ele geçen bir şey değildir. İnsan iyiliği ancak başka bir insandan öğrenir.”
Oysa birbirimize söyleyeceğimiz şeyler öyle çoktu ki...
Sayfa 49
“Gerçek mutluluk, yavaş yavaş, azar azar gelir ve bu bizim hayata bakış açımızla, çevremizle, çevremizdekilere karşı davranışımızla doğrudan doğruya ilgili ve orantılıdır. Mutluluk birbirini tamamlayan ufak tefek şeylerin birikmesinden doğuyor.”
Sayfa 22
“İnsanın çok büyük bir mutluluğa ihtiyacı yoktur Tolgunay. Bir çiftçi için mutluluk, kendi tarlasını sürüp ekmek ve ürün almaktır.”
“Zaman akıp gidiyor ve hiçbir saat bir öncekine benzemiyor.”
"İnsan tahammül edemeyeceğini zannettiği şeylere pek çabuk alışıyor ve katlanıyor."
Sayfa 41
"Herkesten sakladığı ruhunu ihtimal ki bu deftere dökmüştü ve şimdi onunla beraber gitmek istiyordu."
"Kim olursa olsun, bir insanın yaşamakla ölmek arasındaki büyük köprüde çabalaması korkunç bir şeydi."