"Ben" ve "o" ilişkisi yerine, "ben" ve "o" ilişkisi görüntüsünde aslında "ben" ve "ben" ilişkileri kurabilen bir insan olarak yaşamı sürdürmek "ben" ve "ben" ilişkisi ise hazırlanmış bir yalnızlığın anlatımıdır ve narsizm sözcüğüyle adlandırılır.
Narsistik kişilik yapısı, gücünü kendi benliğinden değil başkalarının gözünde gördüğü hayranlık dolu bakışlardan alır. Sanılanın aksine narsist kişi kendini seven değil kendinden nefret edendir..
Narsizm değişik maskeler altında belirebilir: Dinsel azizlik, görev bilinci, iyilik ve sevgi, gurur ve alçakgönüllülük. Narsizmin yayıldığı alan, kibirli ve kendini beğenmiş insandan, en sakin ve basit bir kişiliğe kadar genişler. Yani bir sürü değişik karakter kendi yapıları içinde çeşitli narsist özelliklere sahip olabilirler. Her insan kendi narsizmini saklayacak ve gizleyecek çeşitli hileleri bilir. Bunu yaparken de, niye böyle yaptığını ve hatta böyle bir maskeleme içinde bulunduğunu bile farketmez.
Sayfa 82 - Arıtan Yayınevi Çeviren: Aydın Arıtan 3.baskı
Kişi narsistik nesne seçimi tipine uygun bir tarzda aşık olacak, kendisinin bir zamanlar olduğu, artık olamadığı şeye ya da kendisinin hiç bir zaman sahip olmadığı mükemmelliyetlere sahip olana aşık olacaktır.
Narsizm bir ruh halidir. Dünyayı çarpıtılmış olarak algılama durumu; hiçbiri nesnel bir gerçekliğe dayanmayan kişisel beklenti, inanç ve arzulardan oluşan bir kaleydoskopun içinde dünyanın sürüp gittiği farklı bir Miyopluk. En yaygın ve en zararlı haliyle, bu sorunu yaşayanlar başkalarını fark etme yeteneklerini körelten at gözlükleri takıyorlar. Bu zararlı çünkü başkalarının varlığına dair farkındalığımızı kaybettiğimizde ötekini nesneleştirmeye başlıyoruz.
Bir insanın ölçülü bir narsizm gütmeyi becermesi sorun değildir. Bu narsizmden aynı zamanda ötekilere yönelme kuvvetini de devşirebilir. Ötekilerle iyi ilişkiler kurmayı ve onları sürdürmeyi başarırsa kendisine de iyilik yapmış olacaktır. Sorunlu olan insanın sadece kendisiyle alakadar olduğu ölçüsüz narsizmdir.
Üç çeşit özdeşimin mümkün olduğu belirtilmiştir: 1) Özdeşim, nesneyle bağın en ilkel biçimini oluşturur. 2) Özdeşim gerileme (regression) yoluyla, nesneye libidinal bir bağlanmanın yerini alabilir. 3) Özdeşim, kişinin diğer bir kişiyle ortak özelliğe sahip olmasını keşfetmesinin yerini alabilir. Bu tür bir özdeşim, bir grubu oluşturan kişilerin, her bireyi lidere bağlayan bağdan kaynaklanan paylaşılmış duygu nedeniyle, bir diğer kişiye bağlanmasını açıklamaktadır.
Freud’a göre kendini sevme narsizmle eştir, libidonun kendine dönmesidir. Narsizm, insan gelişmesinin ilk evresidir, yaşamının daha sonraki evrelerinde narsizme dönen kişi sevme yetisini yitirir, en uç noktası çıldırmaktır.
Çocuk, ebeveynin gerçekleştiremediği bu arzu yüklü rüyayı gerçekleştirecektir.
"Oğlan babasının yerine büyük adam ve kahraman olacak, kız annesinin düşünün gecikmiş bir telafisi olarak bir prensle evlenecektir."