Rivayet edildiğine göre Allah-u Teâlâ İbrahim 'aleyhi's-selâm'a şöyle sormuş: - "Ey İbrahim! Sende gördüğüm bu korku nedir? Benden niçin bu kadar çok korkuyorsun?" İbrahim 'aleyhi's-selâm şöyle karşılık vermiş:
- "Ya Rabbi! Nasıl korkmayayım? Âdem babam sana son derece yakındı; onu kudret elinle yaratmış, ona ruhundan üflemiş ve meleklere ona secde etmesini emretmiştin. Buna rağmen işlediği bir zelle sebebiyle onu yanından uzaklaştırdın, cennetten çıkardın."
Bunun üzerine Allah-u Teâlâ İbrahim ‘aleyhi's-selam şöyle vahyetmiş: - "Ey İbrahim! Sen bilmiyor musun ki, sevgiliye sevdiğinin günah işlemesi zor gelir."
Sayfa 61
Sen şimdi yanmış ormanımın kuru ağaçlarına tomurcuk vaat ediyorsun. Ben nasıl korkmayayım?
Sayfa 151Kitabı okudu
Peki ya size Hz. Ali'nin namaza duracağı vakit benzinin sarardığını, bedenini titremelerin aldığını söylesem? 'Ne oluyorsun ey müminlerin emiri!' diye sorduklarında da 'Allah Teâlâ'nın yerlere, dağlara ve göklere teklif edip de onların kabulünden kaçındıkları, sonunda da insanın, yani benim boynuma aldığım ilâhî emaneti ödeme zamanı gelmiştir, nasıl korkmayayım?' dediğini anlatsam!..
Sayfa 177Kitabı okudu
Hz. Ali’nin namaza duracağı vakit benzinin sarardığını, bedeninin titremelerinin arttığını söylesem? ‘Ne oluyorsun ey müminlerin emiri!’ diye sorduklarında da ‘Allah Teâlâ’nın yerlere, dağlara ve göklere teklif edip de onların kabulünden kaçındıkları, sonunda da insanın, yani benim boynuma aldığım ilahi emaneti ödeme zamanı gelmiştir, nasıl korkmayayım? dediğini anlatsam.
Sayfa 177 - Kapı Yayınları 1. BasımKitabı okudu
"Nasıl korkmayayım? Hoca Efendi'nin önünde ileriye doğru uzatılmış olan iki üç arşın uzunluğundaki sopalar, başucunda asılı olan kayışlı falakalar dehşetliydi. Bu falakaların bir de zincirlisi vardı!"
Sayfa 17 - Türkiye İş Bankası Kültür YayınlarıKitabı okudu
Evet yoldaşlar, yaşadığımız hayat nasıl bir hayattır? Açıkça söylemekten korkmayayım: Şu kısa ömrümüz yoksulluk içinde, sabahtan akşama kadar uğraşıp didinmekle geçiyor. Dünyaya geldikten sonra yaşamımıza yetecek kadar yiyecek verirler; ayakta kalanlarımızı canı çıkana kadar çalıştırırlar; işlerine yaramaz duruma geldiğimizde de korkunç bir acımasızlıkla boğazlarlar.
