Sık sık başı ağrıyordu. Çok ders çalışmasına rağmen "anne çok çalışıyorum fakat unutuyorum" derdi. Bakkala birşeyler almaya gönderdiğimde ne alacağını unutuyordu. Not tutmaya başladı, not tutmasa unutuyorum diyordu. Keşke o zaman farkına varsaydım diye kendimi suçluyorum. Biz çok ders çalıştığı için belki zihni yoruluyor diye
"Çok basit aslında;bu bir oyun,her sabah uyandığında sana 86 bin 400 dolar veriyorlar;tek koşul,gün içinde parayı harcaman;kullanmadığın para sen uyurken geri alınıyor;ama Tanrı'nın bu lütfu ya da bu oyun her an bitebilir,anlıyor musun?Sonuç olarak soru şu:Eğer böyle bir iyilikle karşılaşsan ,ne yapardın?"
Arthur hiç düşünmeden her doları kendi keyfi için ve sevdiklerine armağan almak için harcayacağını söyledi.Bu "sihirli banka"nın vereceği her kuruşu kendi yaşamına,çevresindekilerin yaşamına mutluluk getirmek için kullanırdı."Hatta tanımadığım insanların yaşamına;çünkü kendim ve yakınlarım için günde 86bin 400 dolar harcayabileceğimi sanmıyorum,ama sözü nereye getirmek istiyorsun sen?"
Lauren yanıt verdi:"Hepimiz bu sihirli bankaya sahibiz;sihirli banka zaman!Uç uca eklenen saniyelerden oluşan bereket boynuzu!"
"Her sabah uyandığımızda ,günlük 86 bin 400 saniyelik kredi açılıyor bize;akşam yatağa yattığımızda yarına hiçbir şey kalmıyor;gün içinde yaşanmayan kaçmış,dün bitmiş oluyor.Her sabah bu büyü yeniden başlıyor,hesabımıza yeniden yaşamın 86 bin 400 saniyesi yatırılıyor ve şu değişmez kuralla oynuyoruz:Banka ,önceden uyarmadan istediği zaman hesabımızı kapatabilir:Yaşam her an bitebilir.Öyleyse günlük 86 bin 400 saniyemizi ne yapıyoruz?Yaşamın saniyeleri dolarlardan daha önemli değil mi?"
kitapta en çok beğendiğim kısım burasıydı..Kitabı okudu
8. Hikaye Tamamlama Etkinliği
Hikayemiz bu ileti altından yürütülecektir.
Katılımcı sırası ve yorumlar için: #11646309
NigRa
Saat gece yarısını çoktan geçmiş "yarım" diye belirtilen 12.30'u göstermekteydi. Akreple yelkovan iki ayrı uçtaydı, kavuşamayan iki aşık gibi diye düşündü. Sonra aklı yine yarım kavramına kaydı. 24'ün yarısı 12
Bir baba, yorgun argın eve döndüğü bir akşam, beş yaşındaki oğlunu kapının önünde kendisini beklerken bulmuş. Birlikte eve girerken, çocuk “Baba, bir saatte ne kadar para kazanıyorsun?” diye sormuş. Zaten ofiste yorulmuş olan adam, “Bu seni ilgilendirmez” yanıtını vermiş oğluna. Bunun üzerine çocuk, “Lütfen babacığım, bilmek istiyorum” diye ısrar
