Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.36.38
Ne ölüyüm ne sağım.
*Bir kitabı inceleyebilmek için o kitabı yeterince sindirebilmiş olmak gerekir. Anayurt Oteli kolay sindirilebilen bir kitap değil. Anlaşılması zor,kendini hemen ele vermeyen, içine kapanık bir kitap . O yüzden bu kitap için yapabileceğim inceleme yetersiz ve eksik olacaktır.
*Bilin akışı tekniği ile yazılan romanlar zaten genellikle anlaşılması zor kitaplardır.
*Romanın başkarakteri Zebercet sıradan bir insan değildir . Çocukluk ve gençlik yılları yalnızlıkla,sevgisizlikle geçmiş bir karakter . Çocukluk ve gençlik dönemini sevgisiz ve yalnız geçirmenin bedelini yetişkinlik döneminde çok ağır öder.Sevgisizlik ve ilgisizlik Zeberceti içinden çıkılmaz bir bunalıma sokar ve hal içinden çıkılmaz bir mertebeye yükselir.
*Zebercet sevilecek veya örnek alınacak bir karakter değil. Ama gerçek bir karakter.Toplumda çok örneği olan bir karakter. Zebercet... Bastırılmış cinselliğin,sevgisizliğin, yalnızlığın kurbanı... Hasta insanların hasta ettiklerinden Zebercet ...
Ne ölüyüm ne sağım…
Yalnızlığın, içine kapanıklığın insan psikolojisinde yol açtığı tahribatı gördüğüm bir kitap oldu. Ana karakter Zebercet’in yönettiği otelde sıkışıp kalması, bunu bile isteye yapması; aslında yalnızlığın da bizim tercihimiz olduğunu ve sonucunda kötü bir ruh haline yönlendirdiği gerçeği kaçınılmaz. İnsanlarla az ve yetersiz etkileşim sonucunda bize söylenenen her şeyi, bize yöneltilen her davranışı yanlış yorumlamaya meyilli oluyoruz. Mesela gecikmeli Ankara treniyle gelen kadını, geri döneceğim demediği halde bekleyen bir adam Zebercet. Maalesef yalnızlığının bir ürünü olarak farklı cinsel eğilimlere de sahip bir adam. Kitaptan başka bir sonuç çıkarılabilir mi bilmiyorum, ama psikolojik olarak çıkarabildiğim tek yorum buydu. Bence herkese hitap etmeyecek bir kitap. Tek başına eve çıkmayı düşünüyorsanız bu kararı tekrar sorgulamalısınız, yalnız kalmayın :)
Spoiler İçerir!
Kitabın ana karakteri "Zebercet" hayatını normalde bir konak olan otelde geçirmektedir. Gündelikçi Zeynep'le beraber oteli işletmektedir. Zebercet'in geçmişi, bastırılmış dürtüleri, insanlarla iletişimi ve düşünceleri rahatsız edici. Zebercet ne ise Anayurt Oteli de aynı şekilde kasvetli bir alan. Gelenleri, gidenleri, otele yerleşenler herkesin bambaşka hikayeleri ve hayatları var.
"Ne ölüyüm ne sağım." Bu cümle kitabın en vurucu cümlesi olduğunu düşünüyorum çünkü kitap bitmeye yaklaşırken insanın mıh gibi zihnine saplanan bir cümle. Zebercet'in ailesinde yaşanan baskıcı yaşam, yalnız kaldığında ortaya çıkmasını engelledi dürtüleri daha kuvvetli hale getirerek insanlara ve kendisine bakışını fazlasıyla değiştiriyor.
Kitapta yan karakter olan Zeynep'in de hikayesi bambaşka olabileceğini düşünüyorum. Çünkü arka planda çok soyutlanmış bir karakter.
Daha fazla uzatmak istemiyorum. Bu kitap ne ölmeyi ne de yaşamayı hakedenlerin kitabı...
İyi Okumalar...
Yalnızlık
Kitabı okurken çok zorlandım. Sanki hiç bitmeyecek gibiydi nedeni ise ana karakter olan Zebercet' in hikâyesi çok sıradan biri gibi başlasada bir cinayetle devam ediyor ve bir intiharla sonuçlanıyor. Zebercet sürekli "ne sağım ne ölüyüm" diye tekrarlıyor çünkü oldukça yalnız yaşayıp, yalnız büyüyüp kimseyle iletişimi yok . Küçük yaşta ailesini kaybetmiş ancak sürekli küçükken ona anlatılan hikayeleri, sözleri tekrarlayıp duruyor. Yalnızlığının bir sonucu da cinsel saplantıları gibi duruyor ancak otelinde çalışan kadını niye öldürdüğünü anlayamadım . Kitabı okurken sürekli Zebercet'e kızgın ve sinirliydim. Benim için diğer kitap karakterlerinden oldukça farklıydı. Kitabı daha iyi anlamak için sanırım birkaç yıl sonra tekrar okumam gerekecek.
Anayurt Oteli İncelemesi
Ne Ölüyüm Ne Sağım
Bir spoiler uyarısı vererek incelememe başlamak istiyorum. Ne yazık ki spoiler olmadan bu kitabı anlatmak çok güç. Gerçi bu kitap sonunda ne olacağından çok o noktaya nasıl gelindiği daha önemli olduğu için incelemeyi okumanızda sakınca olacağını düşünmüyorum.
Anayurt Oteli kolay bir kitap değil. İnce olmasına rağmen yavaş
Anayurt Oteli , Zebercet
Merhabalar bugüne kadar çok tartışılan bir kitap Anayurt Oteli.
Bir zamanlar temel eserler içerisinde sayılıp sonra çıkarılmış.
Kitap öncelikle uzun betimlemelerle başlıyor.
Oteli, kasabayı, Zebercet'i , ortalıkçı kadın Zeynep'i hatta kediyi uzun uzun tanıyoruz.
Kitap bilinç akışı tekniğiyle yazılmış bu tür kitaplar genel olarak
Psikolojik şifrelerle örülü bir roman; Anayurt Oteli. Yusuf Atılgan üzerindeki Freud etkisini gösteren bir karakter; Zebercet. Günlerdir bunları düşünüyorum. Kitabı okudum, yetmedi. Ardından filmini izledim ve kitabı ikinci kez okudum yine yetmedi. Kitap hakkındaki makalelere göz gezdirdim ve sanırım bu da yeterli olmadı. Hala kitabı anlamakta
Ne ölüyüm ne sağım.
Kimilerinin çok sevdiği kimilerinin ise fazla boğucu kasvetli bulduğu kitabın karakteri Zebercet gibi ortada kalmış bir kitap.
İsminin geçtiği Anayurt Oteli’nin katibi olan Zebercet’in toplumdaki yabancılaşması yalnızlığı ve en sonunda kendini öldürmesini konu edinen bu kitap yazarın kendine has üslubuyla dikkat çekiyor. Yusuf Atılgan’ı bilmeyen daha önce okumayanlar için bu üslup hoşlarına gitmeyebilir ama bence Yusuf Atılgan’ın Türk edebiyatındaki yerini sağlamlaştıran da bu üslubudur.
Kitap betimlemelerle başlıyor fakat ilginç olanı yazarın askıda duran iki havlu için bile ayrı bir bölüm yazması ki bu havlu romanda bir kaç yerde daha geçiyor, boşuna değilmiş dedirtiyor.
Zebercet’in otel katipliği yaparken yaşadıkları gördükleri hissettikleri ve sonunda kendi yalnızlığa sürüklenmesi açısıdan güzel bir kitap. Yer yer cinsellikten bahsetmesi kimi okurlar tarafından hoş karşılanmasa da
öyle aşırıya kaçmamış. Konusu itibariyle Aylak Adam’la benzer yönleri var fakat orada modern bireyin topluma yabancılaşması burada ise kasabalı bireyin yabancılaşması konu edinmiş. Genel itibariyle sevdiğim bir kitap oldu keyifli okumalar dilerim.
Zebercet'in askerden gelmesiyle başlayan bir romandır. Kitabı okumaya başladığımda Yusuf Atılgan' in diğer eseri olan "Aylak Adam" ı aradım diyebilirim. Beklemediğim bir tarzı vardı, benim için. Bastırılmış cinselliğini dışarı vurmakta zorlanıyordu. Otelde durmadan bir kapının önünde duruyor, bazen o odanın içine giriyordu. Gecikmeli Ankara treniyle gelen kadının odasında. Onu hayallerinde var etmeye çalışıyordu. İlerleyen sayfalarda birini beklediği ve beklediği kişinin gelmemesi ile çöküş başlıyor. Bir ara ona rastlıyor ama o gelmiyor. O ikisinin karşılaşmasında o konuşma bana diğer romanını anımsattı. Hayattan artık hiçbir şekilde tat almıyor. Her şeyden elini ayağını çekiyor. "Ne ölüyüm, ne sağım" son sayfalara doğru bu sözü çokça duymaya başlıyoruz. Bu duyguları o kadar güzel bir şekilde hissettiriyor ki kitap bitince derin bir nefes alma hissiyatı doğuyor. Kitap kaçınılmaz bir sonla bitiyor. Bence hikayenin kilit ismi "Faruk". Onun isminin geçtiği her cümlede onu yaşatmak için bir savaş verilmiş. Sanki o ailenin kaderi gibiydi. Kitabın bir sayfasında şu tarz da bir yazı vardı "Değişmez tek kesin bir şey vardı: ölüm".
Anayurt Oteli, Yusuf Atılgan
“Ne ölüyüm ne sağım.” Tüm hikayenin üzerine kurulduğu otel katibi Zebercet’in kitabın sonlarında kurduğu bu cümle karakterin kendini anlatması bence. Sınırlı mekanlarda, sıradan yaşamıyla, asgari düzeyde iletişim kuran bir kişinin kafasında kurduğu bir hayalin gerçekleşmemesi ile iç dünyasındaki karışıklığın başlaması anlatılılıyor. Sorunlarının çoğu cinsel dürtülerinin artması ve çocukluğundan beri gördüğü baskıların da desteği ile ruh sağlığını kaybetmesi ile başlıyor/bitiyor. Yusuf Atılgan okumayı çok sevdiğim bir yazar. Hayatıyla kesişen noktaların olduğunu fark ettim. Araştırınca mekan ve karekterlerin kendi hayatından çıkarak bu kitaba yerleştiğini öğrendim. Aslında her yerde olan, içinde halledemediği sorunlar yüzünden çevresindekilere, kendine zarar veren kişilerin psikolojik dökümü gibi. Bilinç akışı ile yazılmış, Zebercet’in ne düşündüğünü bildiğimiz, hacmi küçük etkisi büyük bir roman. Ömer Kavur tarafından aynı adla sinemaya uyarlanmış. Meraklılarına.
Ne ölüyüm ne sağım. Araftayım
Benim adım Zebercet. Ze ber cet. İsmi kulağa aşina gelmeyebilir ama karakteriyle hemen hemen her zaman etrafımızda görebileceğimiz sorunlu insan tiplerinden biri. Hangi Zebercetlere denk gelmedik ki? Ana sayfa haberlerinde, Anadolu’nun ücra köy yaşantılarında, adını duymadığımız bucaklarda, mahallelerde, Müge Anlı’da... Arkadaşımız, eşimiz,
Nihayet Yusuf Atılgan ile de tanışma fırsatı buldum. Tabi yazarın diğer kitaplarını okumadan bunu söylemek doğru mu bilmiyorum ama yazarla tanışmak için başka bir kitabını tercih etmek daha iyi olabilir kanısındayım. Kendimi zorlayarak iki gün gibi bir sürede bitirdim kitabı. Başlangıçta Ayaşlı ve Kiracıları gibi otelde olan olayları vb. anlatacağını düşünerek yanıldım. Aslında herşey Zebercet'in içinde olup bitiyor. Ana karakter olan Zebercet'in içinde bulunduğu psikolojik ve ruhsal durumu ile yaşadığı yalnızlığı anlatıyor. Zebercet'i de anlatan en güzel cümle tabiki ''...Ne ölüyüm ne sağım.'' Okuyan kişinin ruhsal durumuna bağlı olarak çok beğenebileceği veya hiç hoşlanmayacağı bir kitap olduğunu düşünüyorum. Herkese iyi okumalar.
Zebercet'in iç dünyası, sapkın, psikopatça düşünceleri, altında yatan sebepleri... yüklenilen sorumluluk, tek duzelik, hayal kırıklığı ve geçmiş yaşantısı... bunların sonucunda sağlıklı bir birey olamıyor Zebercet...
"Ne ölüyüm ne sağım" diyor. Yaşamanın anlamını bulamıyor, gerçi aramıyor da. Yaşamanın anlamini bulamamasi ve işlediği suçlar onu kendini asmaya kadar götürüyor, ip boynunda debelenirken yazar son sözü çok güzel söylüyor; Ne oldu? Yapmayı unuttuğu bir şeyi mi anımsadı birden? Ya da yer yüzünde tek gerçek değerin kendisine verilmiş bu olağanüstü yaşam armağanını korumak, her şeye karşın sağ kalmak, direnmek olduğunu mu anladi giderayak? Yoksa bilinçsiz canlı etin ölüme kendiliğinden bir tepkisi miydi bu?
Yusuf Atılgan yine harika bir bilinç akışı tekniğiyle, kafa yorduran, okuyucuyu anlamak için başa dönmeye zorladığı kadar kendisi de hikayede sürekli kendi geçmişine, annesinin geçmişi ile ilgili olarak anlattıklarına geri dönen bir kitap yazmış. Kitabı üstüste iki kez okudum. O kadar çok isim vardı ki hepsi birbirine karışmıştı. Bu kitabı okurken
128 syf.
9/10 puan verdi
Ne ölüyüm, ne sağım.
On sekiz kırk treninin geçişi, gürültülü ve kendini belli eden, birçok gürültünün arasından sızarak otele dolan, otel mi? Renkli Rüyalar Oteli, ha yok daha çok Renksiz Düşler Oteli bu, öyle ahım şahım bir isimle anılmak istemez Zebercet, otel katibi, ya da sahibi, ortalıkçı kadınla dünya üzerinde bir silik izden ibaret