Ne tuhaf, aklım hep o kitapta. Karısına, "Sen benim günlük ekmeğimsin," diyor. "Sen toprak, su, güneş ve ışık gibisin," diyor. Ben de sana öyle derim. Fakat bir ayrı taraf var: Orda kadın kocasının sanatı üzerinde müessir olamıyor, yaptığı işin farkında değil, halbuki ben ne yazdımsa sana borçluyum.