Umut yaşamdır.
Dost gibi gelir. Birdenbire gelir, umuttur. Bir küçük umuttur, dağ devirir. Düşer içine, yakar tutuşturur.
Sayfa 77 - Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları - 6. Basım - Kasım 2017Kitabı okudu
Bir şey kazanacak olmasak da, bir şey başaramayacak da olsak, direniş ne güzeldir. Ellerimizi uzatmayalım derim ben, yumruklarımız sıkılsın.
Sayfa 194 - Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları - 6. Basım - Kasım 2017Kitabı okudu
"Kitaplarınıza büyük değer veriyor olmalıydınız!"
"Nasıl vermem?..." dedi. "Onlar benim çocuklarım falan gibi bir şeydi..."
Sayfa 165 - Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları - 6. Basım - Kasım 2017Kitabı okudu
Sevdayı öreceğim. İncinmeye gelmez sevdayı ve umursamaz yalnızlığı ve kavruk acıyı sevdiğim...
Sayfa 95 - Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları - 6. Basım - Kasım 2017Kitabı okudu
Umutlardan umutlara bir gelecek
Sayfa 12Kitabı okuyor
Sen yoksun..
Ve ben, bir şeye yaramayı boşu boşuna bekleyen boş posta kutusu gibi tozlanıp duruyorum burada.
Sayfa 4Kitabı okuyor
Yalnızlığı damıtırsan özlem çıkar.
Alkol uçar, yine yalnızlık kalır.
Sayfa 14Kitabı okuyor
Diyor ki: ‘’Yüreğinde sevgi yok senin…’’
Sayfa 9
Necati Tosuner
" Karanlık üstüne karanlık çökmüş. Acılar üstüne gelmiş acılar. Umutsuzluk üstüne katlanmış umutsuzluk. Çaresizlik. Yılgınlık. Sanki doğal felaket gibi olmuş yaşanılan. Elden bir şey gelmezmiş gibi olmuş. Gönülden geçse de geçmez, bilinçten düşse de düşmezmiş gibi olmuş. Kaçınılmazmış, sakınılmazmış gibi olmuş. Yıkılmış. Dökülmüş. Perperişan kalmış. Yeşili solmuş. Suyu kurumuş. Toprağı çatlamış. Çalınmış çırpılmış, toz duman olmuş. Dalı kırılmış, boynu bükülmüş. Yetim kalmış. Öksüz kalmış. Ortada kalmış. Bu muydu beklenilen?.. İçinden hiç yalnızlık geçmeyen günlerdi beklenilen. Kardeşlik. Bakımlı çocuk yüzleri. Kızlı erkekli gençler. Sevinçler, güleç yüzler. Unutulmuş. Türkiye'yi özlüyorum. "
Sayfa 4
Yaşam anı neresinde?
Ne mevsimlerin değişmesi, ne de günlerin geçişi önemli değildir. Geriye bakıldıkta görülen hep aynı çizgi değil mi? Yıkıntı. Yağış varmış gibi dışarıda ya da yokmuş... Ha yükselmiş, ha düşmüş ısı... Günlerden şuymuş, yıllardan buymuş... Ne çıkar? Yaşanan an, hep aynı kaldıktan sonra.
Sayfa 36 - Neden Kitap
Umutsuz kalmak değil, boşa çıkmış bir umut...
Sayfa 8 - Türkiye İş Bankası Kültür YayınlarıKitabı okudu
Çiçek getirmiş bana. Papatya.
Hani, yersem mideme bir şey olmasın.
Sayfa 85 - Türkiye İş Bankası Kültür YayınlarıKitabı okudu
İnsan, günahlarını ve sevaplarını sahiplenmek zorundadır.
Sayfa 57
Ve… alnımızda hafif bir kırışıklık olarak duruyordu üzgünlük.
Sayfa 5