Bugün kendi cenazeme katıldım. Etraf sessizdi ve kimseler yoktu. Hangi katil kurbanının mezarını ziyaret ederdi ki? Saatlerce ağladım gömülü ruhumu çıkarmak için toprağı ellerimle kazıdım. El birliğiyle gömülen bu ruhun dışarı çıkması imkansızdı. Her gelen bir toprak daha atmış onun çıkmasını istememişti. Bilselerdi eğer devam ederler miydi? Çocukken oynadığımız halat çekme yarışında kullandığımız halatı bugün aynada boynumda görmek ne zormuş.Tekrar soruyorum bilselerdi eğer böylesine bir acı çektiğimi devam ederler miydi? Herkes acısız bir ölüm ister peki bilmezler mi o çektikleri acı ölümün acısından daha fazla...
İntihar her zaman fiziki olmaz ve kendi içinde dallara ayrılır.Bunlardan bir tanesi de zihinsel intihardır.Aklınızdaki ipin ucu elinizden kaçarsa son kaçınılmazdır.Sizin gücünüz ipi yakalamaya yetiyor ise pekala sizi bu durumun dışında tutabiliriz.Konumuz zihinsel intiharını gerçekleştiren insanlar.Aklınızdan kopan ip beyninize dolanır ve her bir
"İnsanların peşinden koşma. Kendin ol, kendi işinle meşgul ol ve kendini geliştir. Doğru insanlar, hayatında gerçekten olması gereken insanlar sana geleceklerdir."
"Cesur olun. Kendinizi rahat hissettiğiniz alanın dışında pencereler açın. Farklı dünyalarla ancak böyle tanışırsınız. Bir insanın bittiği an, miskinliğe esir olduğu andır. İnsan, konforundan vazgeçmeyi göze almalıdır. Kendi dünyasını yerinden kendisi oynatmalıdır."