Duvardaki mesaj tek cümleden ibaretti.
Amacı da bir can borcunu ödemekti.
Aelin Galathynius için tek cümle; her şeyi değiştiren bir tek cümle:
CADI KATİLİNE...
İNSAN HALA ONUN İÇİNDE
"Yanılıyorsun. Erkeklerin zincire vurulmuş bir kadında gördüğü tek bir şey vardır," dedim öfkeyle. Sözlerim bir kalbi durdurmaya yetecek zehre bulanmıştı. "İstediğin oysa, hücre komşularımın senin nasıl bir canavar olduğunu görebilmeleri için hemen burada alabilirsin."
Göğsünden tüylerimi diken diken eden boğuk bir ses yükseldi. "Ben o tür bir canavar değilim, Mahkûm Yetmiş Üç. Kendi isteğinle verilmediği sürece senden zevk almam. Şimdi ya kendin ayağa kalkarsın ya da kucaklanıp taşınmanın utancına katlanırsın."
"Ölmek mi istiyorsun?" dedi Şansölye şaşkınlığını gizlemeye bile gerek görmeden.
"Hayır." diye mırıldandım bir kir öbeğini daha çıkarırken. "Çirkin suratınıza bakmaktan o kadar sıkıldım ki ölüm fikri hoş gelmeye başladı."