Yedigey 30 yıldır birlikte tren istasyonunda çalıştığı can dostu Kazangap'ın ölümü üzerine ailesini çağırır.Onu şanına yakışır bir şekilde Ana Beyit mezarlığına gömecektir.Sabitcan'ın karşı çıkmasına rağmen kafile yola koyulur.Cenaze hazırlanır.Yedigey yolda giderken bütün hayatını, anılarını tekrar hatırlar.Ancak beklenmeyen bir şey olur.Mezarlığa yaklaştıkça o bölgenin tellerle kaplı olduğunu,geçiş olmadığını görürler.
Teller kurallardır, geçit vermeyen kurallar...
Bu romanda en sevdiğim kısım Mankurt- Nayman Ana hikayesi.Okunması gereken bir eser...
