“Respite—respite and nepenthe fromt hy memories of Lenore;
Quaff, oh quaf this kind nepenthe and forget this lost Lenore!
Quoth the Raven, ‘Nevermore.’ “
“Tell this soul with sorrow laden if, within the distant Aidenn,
It shall clasp a sainted maiden whom the angels name Lenore—
Clasp a rare and raidant maiden whom the angels name Lenore.
Quoth the Raven, ‘Nevermore’ “
__ve Kuzgun bana dedi ki "Nevermore"
Kuzgunları duyuyorum..
ama bir inkâr hissi içimde kök salıyor.
Evet, sakın yukarı bakmayın! Bırakın gitsinler! Gözünüz o tarafa kaymasın...
gözünüzü kâğıttan ayırmayın!
Hayır! Bırakın kuzgunlar gitsin!
Sayfa 10Kitabı okudu
"Senin sen olmanı istiyorum."
"Ama ben-"
"Kendini benim gördüğüm gibi göremezsin, o yüzden lütfen bu konuyu tartışmayalım."
"Nevermore"
Tek bir sözcük söyledi..
..başka bir şey demedi
Tüyü kıpırdamadı..
..sanki o tek sözcükle
Ruhunu sergiliyordu..
..mırıldandım usulca
“Tüm dostlar uçup gitti – uçan umutlarım gibi ...
O da bırakacak beni.
” Kuş konuştu o zaman..
“Asla” ...
Sayfa 35Kitabı okudu
Then this ebony bird beguiling my sad fancy into smiling,
By the grave and stern decorum of the countenance it wore,
"Though thy crest be shorn and shaven, thou," I said, "art sure no craven,
Ghastly grim and ancient Raven wandering from the Nightly shore
Tell me what thy lordly name is on the Night's Plutonian shore!"
Quoth the Raven, "Nevermore."