Demek ki yaşamım bir şeyken başka bir şey haline gelme süreci. Var olma iradesi, başka bir şeye dönüşme iradesidir; çeşitli bilinç seviyelerinde, değişik hallerde; bunda meydan okuma, yanıtlama, etiketleme ve kaydetme vardır. O zaman başka bir şey haline gelmek, savaşım ve acı demek değil mi? Şimdi buyum ama şu olmak istiyorum: Bu, bitmeyen bir uğraş.
Bellek her zaman kalıplarla yanıt verir; özgürlük yoktur. Bilgi ve yönergelerin yükünü, öğrendiklerinin ağırlığını taşıyan bir insan hiçbir zaman özgür değildir.
Kadınlar başarısızlığı daha gerçek, daha normal, 'insani' boyutlarda yaşayabilir. Oysa, aynı durumdaki erkek için, başarısızlık ve güçsüzlük, sadece davranışı veya sonucu ile değil, tüm kimliği, kişiliği, tüm varoluşu ile özdeştir.