Ancak, Ortaçağ güneşi tamamen batınca, gotik deha sanat ufkunda bir daha doğmamak üzere sönünce mimarlık da gittikçe sönükleşir, renksizleşir, silinmeye yüz tutar. Basılı kitap, yapının bu kemirgen kurdu, onun kanını emer, yer bitirir. Yoksullaşır, yaprak yaprak dökülür, gözle görülür şekilde cılızlaşır. Değersizdir, zavallıdır, bir hiçtir. Hiçbir
Gerçekten de hüzünlü bitti oyun.
Bayan Adalet Paris'te,
Çok baharat yediği için,
Ateşe verdi sarayı. -Theophile
Sayfa 8
BASKA YERDE OLMAK
on iki sifir bes'te izmir'de bir yildiz kaydi
imbat durmustu kan ter içindeydim
akdeniz'in elindeydim söz temsili
isikli bir tesbih karsiyaka'ydi
istanbul deyip mendebur sisli
bir deniz kahvesinde içiyordum
istanbul soluk yesil bir tramvaydi
sultanahmet demisti inliyordu
on iki sifir bes'te izmir'deydim allahim
siir deniz gibi
Victor Hugo - Notre Dame De Paris Müzikali
"Hayat o kadar zalim ki birbirlerini arayan iki kalp için,
Ben bu kadar çirkin ve sen de bu kadar güzelken beni nasıl sevebilirsin?"
youtube.com/watch?v=whOlQKY...
*Her dakikası keyifli, mükemmel bir müzikal. Daha önce izlememiş olanlara şiddetle tavsiye ediyorum.
