Akış
Ara
Keşfet
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
Kitap Türleri
Dergiler
Çevirmenler
İncelemeler
Alıntılar
İletiler
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.38.15
Yazar, kitabında Küçük Prens’in ağzından küçüklerin gözüyle yetişkinlerin yaptığı hatalar anlatılır.
Kitabımızda bu “Küçük” kahramanımızın kendi gezegenini hatta gülünü bırakarak tek tek diğer gezegenleri dolaşmaya başlamasıyla devam ediyor. Küçük prens gittiği gezegenlerde yeni insanlarla tanışır. Bunlar sırasıyla Kral, Kendini beğenmiş adam,
Ahmet Ümit dilindeki akıcılığıyla ve postiş başarısıyla iyi bir romancı. Son romanı da 3 günde bitirdim. Berlin'de başlayan bu hikayenin kurgusu gerçekten iyi. Ümit polisiye türünün en iyi gizleyen yazarlarından biri benim nezdimde, bu ülkede öyle. Fakat bu romanda yazar okuyucuyla beraber koşarken romana ait birçok karakteri ve öğeyi ceplerinden düşürüyor, karakterlere derinlik veremiyor. O kadar çok öğe var ki hikayeye hizmet etmeyen, insan Ahmet Ümit'in bu romanı yazarken canının sıkıldığını, üşendiğini düşünüyor. Bir noktadan sonra klişe bir televizyon dizisi senaryosuna dönüyor her şey.
Kültürlerarası ve metinler arası bir roman denilince 'Gülün Adı' akla geliyor. Fransisken Tarikatı'nın tarihi ve Avrupa'daki etkinliği muazzam bir kurgunun içerisinde paganlıkla, totalitarizmle, ekonomik ve toplumsal ilişkilerin seyri içerisinde aktarılmıştı, Eco'nun dev bir entelektüel oluşunun sayesinde. Ne yazık ki kitabın yarısını Zeus'un ağzından mitoloji tarihi anlatısıyla geçiren Ümit ise çok daha derin bir külliyatı basitleştirerek sunma derdine düşmüş, o anlatılar üzerinde düşünüp yeni anlamlar türetmek için veya günümüze özgü kavramlarla ilişki kurmak için hiç çaba göstermemiş. Roman, maalesef yeni anlamlar üretmeye açık bir eser olmamış.
Ayrıca Yeşiller eski milletvekili niye pat diye çıktı abi? Romanda arkadaşına selam çakabilirsin de bu nükteli ve anlamlı bir ilişkide olur...
KİTAP TAVSİYEM
"Bir Misâl"
ALINTILAR
_Birgün olur da,
Canını yakan olursa
Yüreğin,yangın yeri olursa,
Gözler solar,yanaklardan akanlar olursa
İçinde bir burukluk,başında duman olursa
"Kitaplardan bu kadar nefret edilmesinin ve korkulmasının sebebini şimdi anlıyor musun? Onlar hayatın yüzündeki gözenekleri gösterir."
.
Kitap 1953 yılında yazılmış olsada günümüzle pek fark yok gibi.Montag kendi halinde toplumun düzenine uymuş sadece verilen komutlara göre hareket eden bir itfaiyeci.Ama bu itfaiyeciler hayat kurtarmıyor hatta tam tersi hayatın renklerini söndürüyor.İnsanların elinden düşüncelerini ve daha kaliteli bireyler olmalarını alıyor.Montag'ın komşusunun kızı Clarisse ile tanışması hayatının dönüm noktası oluyor.Clarisse yağmur damlalarının bile farkında olan bunun tadını çıkaran bir kız.
Bir gün Montag'a;
-Mutlu musun ?diye soruyor
Ve asıl hikaye burada başlıyor.
Montag etrafındaki herkesin robotlaşıp, duygusuz hale geldiğini fark ediyor ve kendi mutluluğunu sorguluyor. Karısını seviyor mı? İşini seviyor mu? Yaşadığı dünyadan memnun mu? Montag bunlara kendi kafasında olumlu cevaplar veriyor fakat bir gece gittikleri evde kitapları ile yanan kadını düşündükçe İtfaiyecilerin yaktığı o kitaplarda bir insanın canını vermek isteyeceği kadar ne olabilirdi? Sorusu beliriyor. Montag'ın gizlice o evden aldığı kitap ve daha önceki aldığı kitapları okuma isteği uyanıyor ve hayatında olan boşlukları fark ediyor...
Kitap o kadar güzel ki ilk 2019 yılında elime almıştım ve tekrardan okumak istedim ilk okuduğumda ne kadar yüzeysel gelmişti şimdi ise dönemin şartları, kitaptaki felsefeler ne kadar anlamlı geldi. Bazı kitaplar derin kitaplardır aradan zaman geçtikten sonra tekrar okunmalıdırlar ve Fahrenheit 451 'de o kitaplardan biri.
Anlatılan hikayenin gerçek olması en ilgi çekici ve etkileyici kısmı bence ayrıca yazarın kullandığı dil ve yaşanan olayları tarif etme şekli o kadar güzel, derin ve anlamlı ki okurken kaliteli bir kitap okuyor hissini
sonuna kadar hissettiriyor.
#kitapyorumum
#şeytanınsofrasında
#mirzatazegül
#beyazfilyayinlari
Başta kitaba çok önyargılı başladım. Vahap isimli baş karakterin düşünceleri o kadar korkunçtu ki kitabı çok farklı algıladım. Sonra fark ettim ki yazarın bunu yazmasındaki amaç çok daha derin çok daha anlamlıydı. Okurken Vahap'a kızdım, şaşırdım. Düşüncelerini kendince yorumlayıp doğruyu yapıyormuş gibi kendince yorumlaması benim için katlanılmazdı. Vahap aslında içimizden birileriydi. Çevremizde gördüklerimizden biriydi. Yanlış yaptığını kabul etmiyor, kendi yaptıklarını kılıfa uyduruyordu. Vahap için son biraz eksikti bence. Öyle bitmemeliydi dediğim finallerden oldu. Bir şeyler değişmeye başlamışken farklı bir son düşünmüştüm. Ancak anladım ki toz pembe değil her şey.
Yanlış diyeceğim çok hatası oldu. Bu hatalar bir şekilde geçmişiyle bağlantılı gibiydi. Bahane sayılmazdı ancak görmeyişi çektiği acılar yüzündendi.
Nesrin ve diğer yan karakterlere çok üzüldüm. Aslında birden fazla hikayeyi Vahap etrafında çok güzel konumlandırmış yazar. Her hikaye kendine göre güzel, anlamlı ve üzücüydü.
Okurken birden farklı duygulara bürünüp hissettim. Bitirdiğimde sorgulamaya başladım. Kimler şeytan sofrasında yiyor veya yiyecek diye...
Yazarın kalemine bayıldım. Akıcı ve betimlemesi, kelimelerin uyumu harikaydı.
Keyifle okudum. Tavsiye ederim.
Hayatın gerçeklerinden oluşan, ders alınması gereken bir kitap.....
