Merhaba kitapseverler
#Mimar#Ceylangövsa#psikoloji#polisiye#okudumbitti#ozlemli_kitaplar#alıntı#yenikitap
Gölge düştü. Ahmet onun en deneyimsiz olduğu konuyu bulduğunu düşünürken aklına bir şey takıldı.
" Seninde bir zamanlar insan olduğunu düşünmüştüm."
Gölge, Ahmet'in cümlesinden ürpermiş gibi kıpırdandı yerinde. Ahmet'in böyle bir şey söyleyeceğini beklememiş gibiydi.
" Ben hiç bir zaman insan olmadım,saf kötülükten yaratıldım"
" O halde insana yakın bir şeysin".
"Yine de duyguları anlamıyorum "
" Merak etme insan olmama rağmen bende hâlâ anlayamıyorum "...
Arkası kesilmeyen cinayetleri çözmeye çalışan Gizem , içlerinde Emre , Arda'nın olduğu güzel bir ekip ve cinayetlerin işlendiği evlerde yaşayanların öldürüldüğünü birde iç mimar ile bağlantılı olduğunu görürler. Bunun üzerine iç mimar Ahmet isimli şahsın izini sürerken işler çığrından çıkar. Ahmet haklı mı? Haksız mı? derken bu dava bu ekibin elinden alınır ve ekip dağılır ya sonra?
İşlenen cinayetlerin Ahmet ile bağı neydi? Gölge kim ? Ne? Gizemli olaylar?
Çokk severek okudum.Bu türü sevenlere öneri olsun . Sağlıcakla, kitapla kalın!!!
@perseusyayınevi
Aylin Sezersan
“… bazı insanları daha onlara merhaba demeden vurmanız gerekir. O zaman bile vurmak için kullandığınız mermiye değmez.”
Sayfa 343
Turnam bir gün bırakmayacağım
Güz geldi mi göçüp gidiyorsun buralardan
Mahzun kalıyor kalbim ve gözlerim..
Sen sevgileri ve yolları hatırlatıyorsun bana
Turnam, bir gün bırakmayacağım peşini,
Ömrüm oldukça ardından geleceğim..
Bir yamalı yelkenden sular damlayacak,
Veya gemici şarkıları söyleyeceğim bir şilepte.
Merhaba rüzgâr diyeceğim, merhaba maden kömürü
Verin elinizi,
Sayfa 44
Kelebeğin ömrü
Gülseren Hanım, Dr. Nüvit Hanım bir hasta gönderdi, "mümkünse hemen alıverin," diye rica etti. Şimdi onu gönderiyorum.
Tamam Tuna, bekliyorum.
Kapı vuruluyor ve içeri üç hanım giriyor. İkisinin ağlamaktan gözleri kızarmış. Biri ise şaşkın şaşkın etrafına bakınıyor. En yaşlı olan, elime bir kâğıt uzatıyor. Nüvit Hanım'ın bana
Sayfa 80Kitabı okudu
Kozmonotların Nazım'ı bilmelerini isterdim.
O zaman belki de dudaklarından onun dizeleri dökülecek ve insan zihninin kavrayamadığı evrene bakarak, "Merhaba Kainat" diye mınldanacaklardı, "Merhaba Kainat!"
Çünkü bilimin sustuğu noktada şiir başlar ve evrenin gizli kapılan şiirle açılır.
Öğrencilerimden biri beni her gün aynı şekilde selamlardı: "Merhaba sevgili öğretmenim." Bu selamlamayı ondan defalarca duysam da, bir kez bile bıkmadım. Aslında yılın hangi günü olursa olsun o, bu sözü ne zaman söylese kendimi daha iyi hissettiğimi ifade etmeliyim.
Sayfa 124 - Elma
