"Gerçekten de gözler birer mercektir, birer objektiftir, asıl gören organ beyindir..."
Normal zamanda dışarıda objektif dünyada var olan şeyler bizim iç dünyamızın sübjektif karakteri nedeniyle bozulmaya ve değişikliğe uğrar. Biz her şeye bireysel bakış açımızla bakar, iç dünyamızın algılamak istediği biçimde dış dünyayı yorumlarız. Bizi sürekli yanılsama içinde bırakan objektiflik ve sübjektiflik arasındaki bu ikiliktir.
Sayfa 131Kitabı yarım bıraktı
Lacan'a göre Oidipus, yani Babanın Yasası, insanın kültürel bir varlık olarak kurulması için zorunludur. Çünkü Babanın Yasası, insanın kültürel bir özne olarak kurulmasını sağlayarak, içsel olanla dışsalı, subjektifle objektifi, kendi ile ötekileri ayırt etmesine imkan veren simgesel düzene girmesini sağlamakta, onu annesiyle dolayımsız haz durumunu arayıştan çıkararak toplumsal bir üye haline dönüştürmektedir (İnsanlaştırıcı kastrasyon)
Sayfa 197
... Gerçekten de gözler birer mercektir, birer objektiftir, asıl gören organ beyindir, tıpkı görüntünün filmin üzerinde belirmesi gibi.
Sayfa 69 - KırmızıkediKitabı okudu
İnsanlar kendi menfaatlerini gözetirken adil oluyor; bunun için uğraşıyorlar, bunun için her şey yapılıyor. Bugün kanuna hürmetin bir göstergesi olmadığı gibi, "Şeriatın kestiği parmak acımaz," lafının da bir karşılığı yoktur. Oysa hukuk objektiftir; herkesin kendine ölçü saptaması, uygun bir beklemesi değildir. Zaten öyle bir durumda toplumun genelinde ölçü kaçar.
Bir şeyler ters gittiğinde "Hata nerede?" objektifliği ile hareket etmek gerekir. "Haksız da olsam eşim beni desteklemeli" düşüncesini sorgulamak gerekir.
Sayfa 23
