"YA ŞİMDİ YA HİÇBİR ZAMAN"
Sevgili okurlar,
Nedir bu dillere pelesenk olmuş "Oblomovluk"?
Hayat boyu uyuma isteğiyle tutuşmak mı? Değil.
Bazen öyle bir ruh haline düşeriz ki isim veremeyeceğimiz bir ruh hali. İşte Oblomovluk budur!
İvan Gonçarov' un tembellik üzerine yazdığı bu kitap şüphesiz bir şaheser.
Yaşamı ciddiye almayı bu kitapla öğrenebileceksiniz.
Atalarımız "bugünün işini yarına bırakma" der ya hani işte Oblomov da tam da bunu bizim aklımıza kazıyor.
Bir yandan da aşkın gücünü, uğruna felsefemizi bozacağını gösteriyor.
İyi okumalar dilerim. 
Oblomov 
İvan Gonçarov
622 syf.
9/10 puan verdi
Okuma planımda olmayan bu eseri fikirlerine çok değer verdiğim birinin tavsiyesi üzerine okudum. İyi ki okumuşum yoluma, Oblomov ’u tanıyarak ve onda kendimden bir parça bularak devam ediyorum. İnsanın tanıdığını sandığı kişileri yoluna ortak alması bazen çok güzel genellikle de hüsrandır. Ama kitap karakterleri öyle değil onları en iyi
Eleştiri
''Bize göre eleştiride en iyi yöntem, konunun, okuyucunun kendi sonucunu çıkarabileceği bir biçimde ortaya serilmesidir. Bize düşen, verileri gruplandırmak, yapıtın taşıdığı genel düşünce üzerine görüşlerimizi ortaya koymak, bu düşüncenin yaşadığımız gerçeklikle ilişkisini göstermek, bu konudaki kendi düşüncemizi belirtmek(...) ama bütün bunları yaparken okura, eleştirmenle yazar arasında herhangi bir noktada kendi düşüncesini üretebileceği bir serbestliği sağlamak, muhakkak sağlamaktır.''
Sayfa 11 - Evrensel Yayınları
— Niçin her şey böyle berbat oldu? Sana kim beddua etti İlya? Ne günah işledin? İyi yüreklisin, zekisin, duygulusun, soylusun. Ama gene de eriyip gidiyorsun. Seni için için yiyen nedir? Bu hastalığın bir adı yok mu?
Oblomov zor işitilir bir sesle:
— Var, dedi.
Olga yaş dolu gözleriyle sorar gibi baktı. Oblomov:
— Oblomovluk, diye mırıldandı. Sonra Olga'nın elini tuttu. Öpmek istedi, öpemedi. Yalnız dudaklarının üzerine kuvvetle bastı ve sıcak gözyaşları Olga'nın parmaklarına döküldü. Başını kaldırmadan, yüzünü göstermeden arkasını döndü ve odadan çıktı.
