“Ölebilirim artık
Ölme diyorsan; gitme kal öyleyse
Sarıl sımsıkı, tenim ol, beni bırakma
Baksana; parmak uçlarım ateş
Lavlar fışkırıyor gözbebeklerimden
Hadi gel, tut ellerimi, benimle yan
Benimle meydan oku her çaresizliğe
Benimle uyu, benimle uyan
Birlikte varalım onüçüncü aylara
Ben bir eylül, sen haziran.”
… +99
Nurun senin yüzündür
Şimdi şiir senin nurundur,
Önzce cennetti şereflendirdin ya adem,
Sonra yeryüzüne şeref verdin ya adem,
Nurdan indin gemiden dindin,
Yüce dağlar yeryüzünü kıvrarken,
Toprağın içindeki su,
Gökyüzü sana bakarken,
“Oku! Yaradan Rabb’inin adıyla oku! O, insanı anne rahmine tutunmuş bir hücreden yarattı! Oku! Rabb’in sonsuz kerem sahibidir. Kalemle yazmayı öğretendir. İnsana bilmediklerini öğretendir.”
-Rahime_Kaya221.jpg){kind=small}
Yazı odasının kapısının üstüne:
"Ey iman edenler, sabrediniz, düşmanlara metanet gösteriniz, birleşiniz ve Tanrı'dan korkunuz ki, felah bulasınız."¹⁰⁵
ve büyük kütüphanesinin yukarısına:
"Yaradanının adını anarak oku. Tanrı, insanı kan pıhtısı ve muhabbet damlasından yarattı. Oku! Pek kerim olan Rabb'in
Sayfa 85 - Turhan Nasıl Çıldırdı?
¹⁰⁵Al-i İmran suresi, ayet 200.
¹⁰⁶Alak suresi, 1-4. ayetler.
¹⁰⁷Ziya Gökalp'in "Turan" şiirinden.
¹⁰⁸Mushaf-ı Şerif: Kur'an-ı Kerim.
¹¹⁰rik’a: Osmanlıların geliştirdiği bir yazı çeşidi.Kitabı okuyor
“Büyük Saat, ikiyüzaltmışdördüncü sayfa, oku bakalım ne çıkacak?” , “ben bir gün giderim ki neyim kalır / eksik bıraktığım her şeyim kalır / yaz günü kim ister ki öldüğünü / eksik bıraktığım her şeyim kalır / yaşamam bir beyazlık gibi sanki / eksik bıraktığım her şeyim kalır…”
