Sinkronisite sorunu beni çoktandır şaşırtageliyor, ta bin dokuz yüz yirmilerin ortalarından bu yana . . .O zamanlar ortak bilinçdışı görüngülerini araştırıyor, durmadan, kolayca rastgele öbekleşmeler ya da "diziler" olarak açıklayamadığım bağlantılarla karşılaşıyordum. Benim bulduğum "denk gelişler" birbirine öyle anlamlı bağlanıyordu ki, "rastgele" birlikte olmaları olasılık dışıydı. Onların birlikte olma olasılığı ancak astronomik bir sayı ile dile getirilebilirdi.
Sinkronisite ilkesi, anlamlı bir rastlantının öğelerinin hem aynı anda olma hem de anlam aracılığı ile bağlandığını ileri sürer.
Oy hawar!
Yangınlar,
Kahpe fakları,
Korku cığları
Ve irin selleri, aç yırtıcılar,
Suyu zehir bıçaklar ortasındasın.
Bir cana, bir başa kalmışsın vay vay!
Pusatsız, duldasız, üryan
Bir cana bir de başa
İnsan beyni, sonsuz hesaplamalarla doludur; durmayan bir olasılık makinesidir, daima "başka"ya yönelir ve aslında bizi hayatta tutmaya değil, ihtimalleri diri tutmaya kuruludur.
Yaşam, ihtimallerdir.
Sayfa 7 - Kaan Koç
"Satranç oynamanın evrendeki gözlemlenebilir atom sayısından daha çok yolu vardır. Yani işler bayağı bir karışır. Oynamanın tek bir doğru yolu yoktur,birçok yolu vardır. Satrançta olduğu gibi, hayatta da her şeyin temelinde olasılık yatar.Bütün umutların, bütün hayallerin,pişmanlıkların,yaşadığımız her bir anın."
Yaşamın bir varsayımdı. Yaşlanıp ölenler bir geçmiş yığınıdır. İnsan onları düşününce, oldukları şey gelir gözünün önüne. Seni düşündüğümde olabileceğin şey geliyor. Sen bir olasılık yığını oldun, hep öyle kalacaksın.
Sayfa 9Kitabı okudu
