Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.37.17
İnceleme değil, sadece düşünceler...
Merhaba. Öncelikle bu bir inceleme değildir. Çünkü ne bu kitabı ne de başka kitapları inceleyecek yetkinliği kendimde görmüyorum. Yalnızca unutmamak için kaleme dökülen düşünceler dizisi... Böyle demek daha sağlıklı. Dolayısıyla spoiler -keşke şu kelimeye Türkçe karşılık bulunsa- olabilir.
Açıkçası anlatmak için hangi cümlenin elinden tutup ne
Zorba, Kazancakis ile tanışma kitabım oldu. Yunan kültürüne çok da uzak olmadığımı anladığım, hoş, hüzünlü ama aynı zamanda eğlenceli bir kitap okumuş oldum. Kazancakis’in kalemini kesinlikle çok beğendiğimi, beni çok sıcak bir şekilde kucakladığını memnuniyetle söyleyebilirim.
Zorba, kitabımızın ana karakteri. Yazar kitapta Zorba’yı anlatıyor, betimliyor, açıklıyor, açınlıyor, soyuyor, giydiriyor, sevgisiyle, saygısıyla sarıp sarmalayıp önümüze koyuyor.
Ben bu kitabı okurken çok eğlendim, çok üzüldüm, çok takdir ettim, “ulan bee!” dedim.. Beni uzun bir nehirde salla geziyormuş gibi hissettirdi. Kah nehir azdı, kah duruldu..
Okurken kulağınıza inceden bir sirtaki çalınıyor, Santorini’nin manzarasını yukarıdan izliyor ve Yunan rakısının kokusu burnunuza çalınıyor gibi hissediyorsunuz..
Kitapta benim olumsuz olarak niteleyebileceğim herhangi bir şey yok, sonunu bilerek ama asla gözlerimi ayırmak istemediğim bir kitap oldu. Magnetik bir gücü var gibiydi benim için, büyük önyargı beslememe rağmen.
Dini anlamda eleştiri kabul edemiyorsanız bu kitabı okumanızı tavsiye etmiyorum zira Zorba’nın fikirleri ve söylediği cümleler sizi rahatsız edebilir.
#okudumbitti
#AzizNesin
#ÖlmüşEşek
#171sayfa
Arkadaşım eş arkadaşım şek arkadaşım eşşekk....
Nasıl sever, ne çok dinlerdik değil mi bu şarkıyı. Aziz Nesin'in bu kitabını ilk gördüğümde kaybettiğimiz çocukluğumuzla birlikte, katbettiğimiz değerlerimizi düşünmüş acaba nasıl bir eserle karşı karşıya kalacağım diye merak etmiştim. Valla ölmüş bir
Azra Kohen - Gör Beni
Bugün Azra Kohen’in kitabıyla devam edeceğiz. Gerçekten iyi ki varsın Azra diyebileceğim bir kitap. Ve bugün ilk defa satır arasında siz dinleyici olarak dinleyeceksiniz ama ben biraz Azra’ya karşı konuşmaya çalışacağım.
Ben gerçekten hayatımda iyi ki varsın Azra, ben böyle eğlence görmedim dediğim bir kitapla karşı karşıyayız. Hoş tabi benim
Kitabı bir solukta bitirdim. Kitapla beraber bende bittim. Zeze ne zaman mutlu olsa bende mutlu oldum, ne zaman üzülse bende üzüldüm. Hele ki sondaki şoku hala atlatamadım. Bir o kadar da kızdım yazara. Ulan insan böyle bir son yapar mı? Resmen öldürdü Zeze yi..
Hellöööööö bayanlar baylar, merdivenden kayanlar. Bir inceleme ile daha karşınızdayım. Çünkü neden olmayayım? Bugün; uzun zaman önce okuduğum ve ananemin kitabı elimde her gördüğünde kitabın kapağına bakıp 'Allah'ın belası kedi' dediği, ben 'Niye öyle diyorsun anane, çok şirin değil mi? Hele şu surata bi bak' dediğim zaman da 'Evet şirin ama bi
Kardeşimin ısrarlarıyla okuduğum bir kitap ama iyi ki okumuşum diyorum. Ilk başladığımda sürekli erteliyor bir kaç sayfa okuyup bırakıyordum. Bugün de bi hırs geldi "doğru düzgün okuyayım ulan şu kitabi"dedim oturdum masaya aldım kitabı zaten bi süre sonra kitap kendini çekti; zaman aktı, heyecan arttı.. hele kitabın son anlarinda "lan noliyy" demekten kendimi alamadım.
*sonrası SPOİ*
Yargıç Wargrave den başta şüphelenip ölünce bay Blore dur dedim ama o da ölünce lan acaba hayaletler mi musallat oldu bunlara dedim. Yani kafam bir milyon, zaten sondaki mektubu okuyunca ilk tahminimin doğru olduğunu anladım.
Ne psikopatça.. adam manyak.. soğukkanlı iblis.. söylene söylene bitirdim mektubu. Kendini bile nasıl öldüreceğini planlamış. Bu psikopatlığın karşısında saygıyla eğiliyorum.
Doktor Armstrong un salaklığına da cidden sinir oldum. Kimseye güvenmemeliydi aptalsın aptal..
Vera nın delirmesi ise üzücüydü Lombardı vurmasına ne demeli.. serzenişlerim daha uzar gider.
Neyse.. uzun zaman sonra okuma alışkanlığima bu kitapla dönmek mutluluk verici. Sınavlarımdan ötürü 2 senedir kitap okuyamadım malesef alışkanlık malışkanlık kalmamıştı.
Çok çok sevdim. Tüylerimi diken diken eden bir sonraki sayfaya gecerken acaba bu sefer kim kurban gidecek diye tahmin yürütüp büyük bi heyecanla Bitirdiğim bi kitap oldu.
Okuduğum ilk Agatha Christe kitabı ve son olmayacak.
Iyi okumalar
